Bir yıldır cektiğim bir sıkıntı var. Nasıl başlasam nereden başlasam bilmiyorum. 1 yıldır icime atıyorum eşim haric kimseye serzeniş etmiyorum ama eşim de cozum bulamıyor artık ustelik tartışmalarımızın ana konusu haline geldi bu sorun.

Eşimin evli bir arkadaşı var. Yeni evliler 1 yıl once bu zamanlar tanışayım eşiyle dedim yemeğe davet ettim. Tanıştık hoş insanlardı başta. Onlar cağırdı biz cağırdık 3 ayda gayet samimi olmaya başladık bu ciftle. Bilgili ve sohbetleri hoş iyi insanlar bunu inkÂr edemem. Ama sorumluluk duyguları ve sağduyuları pek yok bunu zamanla anlayıp soğumaya başladım. Benim bir bebeğim var haliyle sorumluluklarım buyuk yuklerim ağır hem ev hem cocuk vs. Eskisi gibi sabahlama luksum yok ortam yapma luksum yok. Gel gelelim bunu bizim arkadaşlar anlayamıyor. Oğrenci evi gibi evleri var resmen o hayatı yaşıyorlar ve bizim de buna uymamızı bekliyorlar.
Bir geliyorlar saat 2 lere kadar kalkmıyorlar. Sabah ezanını duyduğumuz bile oldu. Gidin de denmiyor ve cok samimi olduğumuzu duşundukleri icin cekinmeleri de kalmadı. 2 gune bir goruşelim diyorlar ve hic kendileri davet etmiyorlar sadece gelmek istiyorlar. Cat diye arayıp musait misiniz sizin eve yakınız gelelim diyorlar. Evde değiliz desek ışıkları gorurler evlerimiz de cok yakın bir sokak aşağıdalar. Ve ne hikmetse sizin eve yakınız musait misiniz diyorlar evde değiliz deme şansımız olmuyor.
Ben cok rahatsızım bu durumdan. Herkesin bir aile yaşantısı var işi var gucu var yorgun olabiliyorum resmen emrivaki yapar gibi geliyorlar.
Sozde samimiyiz, kız bana sabahtan akşama kadar yazar ama akşam musait misiniz gelelim mi diye bir mesaj atmaz kocası kocamı arar. Bir cocuğum var zaten eve cocuğa zor yetişiyorum yorgun oluyorum cat diye gelmeleri artık gercekten sinirlerimi bozuyor. Az once mesaj atmışlar eşime, benim uyuduğumu soyle dedim. Ustune aradılar uyanamaz mı falan demişler sacmalığa yuzsuzluğe bakın.
En cok zoruma giden de şu, gecenlerde eşimle kotu kavga etmiştik sebep de eşimin bana sormadan bunlara musaitiz demesiydi. O sinirle akşam ustu cıktım yurumeye hava almaya. Sinirden ağlıyordum. Bunlar da bize geliyordu yolda karşılaştık sinir krizi halinde olduğum icin yolumu değiştirdim eşim de peşimden geliyordu. Neyse parka gittik ben oturdum sakinleştim. Sakince konuşup derdimizi cozeceken resmen takip etmişler pat diye damladılar yanımıza. Beni yine aldı bir sinir. Kavga ettiğimizi de oğrendiler tabii. Sokaktan gecen bile anlardı benim halimden onlar anlamadılar. Eşim nezaketen cay hazır siz de gelin isterseniz dedi ve GELDİLER! Bunlar kavga etmiş başbaşa bırakalım, sorunlarını cozsunler demediler. Ben yuzlerine bile bakmadım gectim balkonda ağladım akşam boyu. Onlar da resmen ben balkonda sinir krizi gecirirken gulduler eğlendiler.
O gunden beri devamlı bahane uretiyorum yorgunum halsizim vs. Eşim bana sormadan musaitiz demiyor artık. Eşim cıkıyor dışarıda erkek erkeğe goruşuyor cok isterse. Kızın mesajlarına da eskisi gibi cevap vermiyorum.
Arada eşim olmasa hepten irtibatı kesicem.
Ama yuzsuzlukleri, az once arayıp uyanamaz mı diye sormaları sinirlerimi zıplattı. Ben hayatımda boyle suluk gibi yapışan insanlar gormedim daha. Ve bu soğukluğuma, reddetmelerime rağmen hÂl 2 gune bir arıyorlar deli oluyorum.
Biz bu insanlar yuzunden cok tartıştık eşimle. Tiksinmemek elde değil icimi dokmek istedim kusura bakmayın.

Not: Eşim arkadaşıyla kotu olmak istemiyor araları gayet iyi cocukluktan arkadaşı kendisi. Ve eşim bu durumdan benim kadar rahatsız değil. En son ben mecbur muyum dedim tamam biz goruşmek istedikce dışarıda goruşuruz o zaman Mehmet'le dedi. Yani bana goruşmem icin baskı yapmıyor ama kokten irtibatı kesmemi de istemiyor Mehmet'le arası bozulur diye. Eşime gore ben abartıyorum boyle yaparsam cevremde insan kalmazmış yalnız kalırmışım o kadar yardımları dokunmuş vs. Kısacası acık acık goruşmek istemiyorum diyemiyorum kıza eşimden dolayı. Ve eşimin bu inatla goruşmek istemesi yanlış algılanmasın eşim tum arkadaşlarına karşı aynı boyle. Cok aşırı misafir sever kendileri. Ailemden bile bazen ben usanırım cok geliyorlar kalıyorlar diye ama eşim usanmaz. Kalabalığı sohbeti seviyor kendisi kim olursa olsun.