Merhaba herkese oncelikle iyi bayramlar umarım sağlıkla kucaklaşabileceğimiz bayramlarımız da gelir
sizlere danışmak istediğim konu şoyle ki daha onceki konularımı okuyanlar bilir kısa bir ozet geceyim 28 yaşındayım henuz 4 aylık evliyim ve 23senedir tip 1 diyabetliyim. Hastalığıma uzun zamandır dikkat etmediğim bir donem olduğu icin malesef bazı ek hastalıklarım da cıktı. Gecen ay gozumden cok ciddi bir ameliyat oldum orneğin gozume silikon yağı konuldu bu ameliyat sonrası. Yağ ikinci bir ameliyatla cıkacak ama ne zaman belli değil ve yağ cıkıncaya kadar o gozumle cok az gorebiliyorum. Ozellikle akşamları tek gozlu gibiyim diyebilirim.
bunun dışında bağışıklığım cok duşuk kendime ne kadar dikkat edersem edeyim ciddi enfeksiyonlar geciriyorum ve nerdeyse 2 yılda bir kusma nobetleriyle (kan kusuyorum en son) Sonlanan hastane maceralarım oluyor 1-2 hafta hastanede kaldıktan sonra ancak toparlanabiliyorum. Hatta Daha 2 gun once hastaneden cıktım.
işim cok stresli 3 yıldır aynı iş yerindeyim ozel sektor. Tum ofis arkadaşlarım kadın patronum da oyle. Arkadaşlarımı cok Seviyorum patronum da iyi bi insan ancak iş yerinde beni motive eden bişey yok. Patronum iyi biri ancak cok gergin iş konusunda aşırı pimpirikli yapısı boyle bişey diyemem ama ben artık kaldıramıyorum. Coğu gun normal bi insan gibi uyanmak hazırlanmak işe gidebilmek benim icin cok yorucu oluyor yemeğim ilacım vs vs mesai isteyen şeyler. Ayrıca sık sık doktora gitmek bunun icin işten izin istemek beni aşırı strese sokuyor.
Daha universitede bu bolumu okurken mutlu olmayacağımı biliyordum. Yani beni mutsuz eden ofis değil mesleğim aslında. Ama işte tipik başarılı oğrenci, sınav puanın heba olmasın yazık gunah kafasıyla Okudum malesef. Eşim en başından beri bu iş seni mutsuz ediyor bi suru yeteneğin var onları değerlendir diyor.
şimdi bu kadar sağlık problemim cıkınca artık ciddi ciddi benim calışmamamı konuşur olduk. Maddi olarak biraz birikimimiz var eşim şu an pek iyi kazanmıyor ama artık bunları duşuncek durumda değiliz ben artık sağlığımı,mutluluğumu,vaktimi sevmediğim bi iş icin heba etmek istemiyorum sağlıklı olsam yine dişimi sıkardım ama artık sağlığım daha iyiye gitmiyor en azından şu anki halimi korumalıyım.
Beni gunlerdir strese sokacak şey ise bunu patronuma nasıl soylicem? Kadın beni seviyor ama para konusunda eli acık biri değil. Ayrıca evlendikten sonra 1 yıl icinde işten evlenmem sebebeiyle ayrılırsam kıdem tazminatı hakkım da var bunu da almak istiyorum. Cunku bu hem hakkım hem de ilerisini duşunmek zorundayım... fikirlerinize ihtiyacım var nasıl bir yaklaşımım olmalı? Hepinizd kucak dolusu sevgiler