Selam, size birkac şeyden bahsetmek istiyorum
Ben mi abartıyorum, yoksa eşim aşırı derecede aileci ve ailesi onun duygularını ve maddi imkanlarımızı suistimal mi ediyor, fikirlerinize ihtiyacım var.
Oncelikle 3 yıllık evliyiz ve evlendiğimizden beri kirada oturuyoruz. Evimiz de eşimin ailesine yakın. (İşi bu mevkide olduğu icin)
Eşimle 5 yıldır tanışıyoruz ve tanıştıktan 1 sene sonra kendi şirketini kurdu. Onceden aile olmayı benimseyememiş “aile” bireyleri ne hikmetse bu surecten sonra birbirlerinin kıymetlerini bilmeye başladılar. Gel gelelim sinirlerimi alt ust eden olaylara..
Eşimin evlenmeden once bir miktar parası vardı. Evlenmemize bir ay kala apar topar annesine ev aldı. Evlendik, kaynım ve kayınpederim araba almak istediler. Bizden 100 bin TL ’ye yakın nakit para alıp, ustunu yine eşim uzerinden kredi cektirip, krediyi kendileri odemek koşuluyla araba sahibi oldular. (Kayınpeder emekli, kaynım(27) bu yaşına kadar hicbir dala tutunamamış, eşimin yanında calışıyor. Maaşı da gereğinden fazla.) Bu arada bizim de şirket icin kullandığımız araba var ama Allahın her gunu kaynımda duruyor. Bir yere gideceğimiz zaman binbir sual karşılığında arabayı getiriyor bize. Bakın soylediğim gibi iki araba da onlarda ama hala bir yere gidecekleri zaman eşim goturuyor. Nereye gitseler siz de gelin. Gitmesek trip. Tatile bile bizimle gitmek istiyorlar bizsiz zar zor gidiyorlar. Evlendiğimizden beri eşimle baş başa 2-3 defa tatile gitmişizdir.(balayı haric) onun dışında yemin ediyorum eşimi kırmamak icin istemeye istemeye 5-10 defa ailesiyle memlekete tatile gittim. Bunları da geciyorum. Ailesinin kasasına giren iki maaş var, evleri kira değil, eşimin aldığı memleketteki ev, iki araba.. hala fakir edebiyatı yapıyorlar. Badana yaptırdılar parasını biz verdik. Evlerinde 3 tane evcil hayvan besliyorlar veterinere bile goturmuyorlar, biz goturuyoruz masraflarını biz ustleniyoruz. Bunun gibi sayamadığım daha bir cok şey. Kayınpederim hasta oldu, ameliyatı ozel hastanede olmak istedi butun masrafları biz ustlendik. Turlu turlu organik urunler sipariş ettik yesin icsin diye, hala hastane kontrollerine getirip goturuyoruz. Kaynım olacak şahıs hayırsız evlat. Butun sorumluluğu eşim ustleniyor. Bi kere de demiyor ki sen dinlen ben hallederim. Abisinin sırtımdan gecinmeye alışmış bi kere. Anlayacağınız surekli gundemimizde ailesi var. Gun icinde sudan sebeplerle aradıkları da cok oluyor.
He bi de onlar bizim kiradan kurtulup ev almamızı cok istiyorlar biliyor musunuz.(!) O kadar cok istiyorlar ki anlatamam. Uzaklara gideceğiz diye odleri kopuyor. Eşim bir de bu kayınpederin hastalık olayından sonra diyor ki ev alınca yakınımız da aileme de ev alıcam. Uzakta olunca zor olurmuş. Bizsiz yapamazlarmış.
Daha anlatacak cok şeyim olsa da yazacaklarım bu kadar. Gercekten yoruldum. Eşimle severek isteyerek evlendik ama sanırım ben ailesiyle evlendim. İlk iki yıl cok tartışmalarımız, kavgalarımız, ayrılıklarımız oldu. Sabrettim hala sabrediyorum duzelir diye. Her şeyin yoluna girsin, bebek sahibi olalım, artık kendi hayatımıza bakalım diye hayaller kuruyorum. Cok dua ediyorum. Sinirlendiğim zaman beddua ettiğimde oluyor Allah affetsin. Arkadaşlar ayrıca ben trikotillomani hastasıyım. Saclarımı bile isteye kokunden koparıyorum. Psikolojim bozuk. Psikoloğa da gittim antidepresan da kullandım. Ama hayatım yoluna girmediği surece bu hastalıktan kurtulabileceğimi sanmıyorum. Onceden herkesin hayran olduğu saclarım artık berbat halde. Sadece topuz yapabiliyorum cunku bu şekilde belli olmuyor. Hastalığım nuksettiğinde eşim biliyordu. Ama ilk başlarda saclarımda bu kadar acılma yoktu. Şuanki halini hic gormedi. Hic sormuyor bile neden surekli topuz yapıyorsun diye. Evin icinde bile sağlamayacağım kadar berbat bir halde. Yazacaklarım bu kadar dedim ama hala devam ettim hakkınızı helal edin.