Merhaba arkadaşlar

29 yaşındayım 6 yaşında bir oğlum var 3 senedir oğlumun bir kardeşi olsun cok istiyordum ama polistikover hastası olduğumdan bir turlu olmadı catlatma iğneleri, aşılamalar denemediğimiz şey kalmadı en sonunda olursa olur olmazsa cok şukur bir oğlum var modundaydım.
bir gece sol goğsumun altının tamamen cukurlaştığını farkettim hemen internetten araştırdım ve pek ic acıcı şeylerle karşılaşmadım sabaha kadar uyuyamadım. Sabah hemen dr a gittim ve muayenede dr kesinlikle değil ama yine de ultrason yaptıralım dedi ultrasonun sonucuda pek ic acıcı değildi hemen ertesi gun mr cektirdim ve 25 Ocakda 3.evre meme kanseri olduğumu oğrendim oğlumun doğumgununde.
dunya başıma yıkıldı hep 40 yaş ustu hastalığı diye bildiğimden kendime konduramıyordum oğlumu duşundukce kendime hic gelemiyordum.
Dr.lar sureci anlattılar kemoterapi ameliyat radyoterapi vs ama oncesinde genc yaşımdan dolayı cocuk icin tup bebek yaptırdılar o anda cok istemesemde şimdi iyi ki yaptırmışım diyorum. Cunku biliyorum iyi olacağımı bu sureci atlatacağımı oğlum icin daha cabuk kendime geleceğimi biliyorum inanıyorum
6 seans kemoterapim gecen hafta bitti tabi ne sac kaldı ne kaş. İlk aldığım kemoterapiden 2 hafta sonra 1 gunde tum sacım dokuldu hayatımın en kotu gunuydu diyebilirim. Hem kendim alışamadım hem oğlum. Hatta oğlum icin daha zordu bakamadı yuzume bi kac hafta.. şimdiyse eski fotoğrafları gorunce ne zaman boyle olucaksın anne şimdide guzelsin ama burda daha guzelsin dedikce icim acıyor.
sırada ameliyat var sol goğus ve sol koltuk altı kesin kazınacak ama dr lar diğer memenin de hem yaş olarak hem de nuksedebilme ihtimalinden alınma taraftarı..
Başlarda ameliyatı pek umursamasam da şimdi korkuyorum sağ goğsumu aldırmalımıyım bilmiyorum. Karar bana kaldı artık sizlerden tek istediğim dua etmeniz..

Allahım kimseye yaşatmasın..