Allah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Onceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile duşunuyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hic bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ucretli oğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolune biner ve bana yuklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gun duzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gun şikayet eder bana.Sonra bunları sen boyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı gec cıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgecti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role burundu.arkadaşından ozur dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz gecirerek eve dondu.Bu arada ben yolda indim..
Gecen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından oturu artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gordum.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince cıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan cok yoruldum..Sağlıklı kalmak İCİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak icin elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki kucuk sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha buyuk ev acacaklar bizim icin.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben gecmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve cıkmak İCİN gun sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir suru borcum var ve o eve o kadar cok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tukenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor cunku maddi manevi yuklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi gectim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...