16 yıllık evliyim. Ustelik ikimizde oğretmeniz. Ama ikimizin memleketine de cok uzağız. Tayin acılmıyor. Hayallerim vardı. Cok severdim gezmeyi. Daha lisedeyken Canakkale, Bursa, İstanbul, Ankara hep gezdim. Dolmabahce sarayından Geliboluya. Ama babam tek maaştı. Artık ne kadar maddi imkanlar izin veriyorsa. Arabamız da yoktu. Evlendim. Cift maaş olduk. 14 senedir arabamız var. Ve benim oğrencilik yıllarımdan kalan hayallerim. Ege kıyıları, Antalya, Kapadokya, Mardin,Sumela manastırı...Nasıl severim tarihi yerler gormeyi, ilk defa bir şehri gezmeyi. Ama tatil anlayışı olmayan bir eşim var. Kapadokyaya gidelşm mi? Ben gittim anlatıldığı gibi değil.Ceşme, Alacatı, Selcuk? Ne yapıcaz, butun gun sokakta mı dolaşacağız?Ben hayatımda hic tatil yapmadım. 40 yaşında bir oğretmenim ve yaşadığım ulkenin en guzel yerlerini gormedim. Eşimi 16 yıldır memleketlerimiz dışında bir yere gitmeye ikna edemedim. Yazıklar olsun bana. Rezervasyon da yaptırdım, parasını da yatırdım ama gunu gelince gitmedi. Koskoca iki ay yaz tatilini yarıya bolup memleketlerde geciriyoruuz ya. Kendin git diyeceksiniz. Ben kendim gitsem ne olacak? Hayalşm bu değildi ki. Eşimle gitmek isterdim, yeni yerler gormek, keyif almak. Senenin yorgunluğunu atmak. İkna edemedim işte yıllardır. Daha da vahimi bulunduğumuz ilin turistik ilcelerine bile gidemedik. Aylarca Sinop diye yalvardım. 3 saat bize. Herşeyi ben hallederim dedim. Yok. Ama cok yoruldum. Pazartesi, onun memleketine gidiyoruz. Koskoca bir ay oradayız. Onun memleketinin de cok guzel yerleri var. Ama oralara da gidemiyoruz. Cunku amacımız gezmek değilmiş, Anne babasını gormekmiş. Evden ekmek almaya diye cıkıp hic donmemek istiyorum.