Selam Arkadaşlar
Yeni uye oldum. Burayı sıkı takip eden biriyim. Benim size danışmak istediğim mevzuya gelirsek:

Ben boşanmış cocuklu bir kadınım. Yaklaşık bir yıldır tanıştığım konuştuğum ve duygusal anlamda karşılıklı hislerimiz ve sevgimiz olan birisi var hayatımda. Ben 44 yaşımdayım o ise 43 yaşında. O hic evlenmemiş şimdiye kadar 2 Nişanlılık yaşamış ama anlaşamadıkları icin ayrılmışlar. Uzun zamandır hayatına kimseyi almamış kimseye ilgi sevgi duyamadım diyor. İlk kez duygusal olarak kalbinde sevgi hissettiğini soyledi. İkimiz de cok iyi anlaşıyoruz. Fikirlerimiz hemen hemen aynı, hayata bakışımız aynı, karakterlerimiz benziyor onunla. Daha ben acıklama yapmadan beynimden gecenleri okuyor, bende onun. Ben boğa o ise basak burcu. Bende cok sevdim onu.

Annesine bahsetmis benden. Ama annesi sanirim "sevmene saygı duyarım da keşke bekar olsaydı ya" Sen bekarsin onun Cocukları var demis.. Ayrılmış demiş..Bu beni cok uzdu. O da umurumda değil demis Annesine. Şimdiye kadar annem her alanda bana engel oldu işime burnunu soktu mutluluğuma engel oldu. Artık kimseyi takmam ben ne dersem odur. Ben senin evlenip ayrılmış olmana bakmıyorum, cocuklarin olmasına bakmıyorum ayrıca cocuklarını cok seviyorum dedi. Ben ne dersem odur dedi. Sen uzulme ağzımdan kactı sana soylemiş oldum. Ama ben senin icin herseyi elimin tersiyle iterim. Benim duruşum ve ne dediğim onemli sen bana bak diyor. Sonuna kadar gidicem asla ayrılmak yok diyor. Bende ona dedim Annenle benim aramda kalma onu da kırma, annenin bulduğu bekar bir bayanla evlenirsiniz deyincede inanilmaz sinirleniyor kızıyor. Oyle birsey olmayacak dedi.
Bulsa kac yazar ben anlaşamadığım sevmediğim kadınla niye birlikte olayim sırf annem istiyor diye, benim anlaştığım sevdiğim sensin diyor.

Ne diyeceğimi ne duşuneceğimi bilmiyorum..
Fikirleriniz değerli..Sağolun