Şimdiden soyleyeyim konu baya bir uzun.

Merhaba, 26 yaşında bir muhendisim okulumu yuksek onur belgesi ile erken bitirdim. Kendimize ait fabrikamızda ailemle calışıyorum. Maddi olarak bir sıkıntım yok, arabam altımda, ailem cok iyidir. Bunları yazıyorum ki salaklık ilim irfanla olmuyor gorun diye Cok kiloluydum ama cok ağır diyetlerle epey kilo verdim şu an balık etliyim. 1,70 boyunda uzun saclı etine dolgun beyaz tenli bir insanım.
2 sene once tanıştık bu şahısla, arkadaşımın vasıtasıyla ben başta onaylamadım ama cok ısrar etti ''evlenilecek kız'' olduğum icin. (kendisi benim ilk sevgilim ilk aşkım). Okuldu eğitimlerdi dil okullarıydı derken bir de vucudumla barışık bir insan olmadığım icin hep bu konuda kendimi kapatmıştım. Neyse tanıştık ettik, başta kilomla dalga gecti kendisi 120 kg. Ben olum diyetlerine detokslarına girdim. Bana zayıf kızların fotosunu atıp duştum dedi. Sonra iş ilerledi buluştukca falan sevgili olduk. İlk ayımızda rahatsız olduğum şeyler oldu bana tamamen itaat edeceksin yoksa giderim dedi. Ben de aşığım ya tamam dedim.
Bir kere arkadaşım ya dediği kızın aramalarına denk geldim terk ettim cok ağladı yalvardı barıştım. Meğerse bu kadar ağlama sebebi beni ilk ayımızda o kızla tek gecelik aldatması yuzunden vicdanıymış. Sonra bir kere denk geldi telefonunu karıştırdım şeytan durttu ya; Beni aldattığını yakaladım yani 2 ay icinde 3 4 kız olmuş. Terk ettim. Salmadı beni. Cok ağladı yeminler etti konumunu actı biraz sure verdikten sonra affettim bir daha da asla yapmadı.
Sonra cok buyuk bir aşk yaşamaya başladık ama inanır mısınız ruya gibi. Boyle bir adamı yola getirmek gurur vericiydi. Cok sevdik cok guzeldi butun ilklerimi onunla yaşadım. Evlenme teklifi etti 6. ayımızda kabul ettim. Sonraki ayda ilk şiddetini yaşadım sporu bırakmak istemiyorum diye bir vurdu kulağım zarar gordu 2 ay damla kullandım. Şok oldum. Hayatımda ilk kez boyle bir şey yaşadım. Cok ağladı cok ozur diledi askere gidecek diye barıştık. Sonra kucuk kucuk şiddetler oldu artık ben de karşılık veriyordum saygı kalmadı kufur hakaret gırla gidiyordu. Genelde de ailevi kavgalar oluyordu. Boğazıma yapışmalar kafama vurmalar falan. Bir kere de biz bunla ortak para biriktiriyorduk kabataslak 100 bin birikmişti o 10 bin koymuş kalanı benden babam da bana dukkan almak istedi kendi paramı da katacaktım babam da katacaktı bir kısım da kendi ustume kredi cekecektim maksat mulk sahibi olup borclanmaktı. Vay siz benim paramla iş mi yaparsınız evlenmeden once alınan mallar senin olur tapu kimin olacak saydı sovdu vurdu bana paragoz dedi parasını geri istedi. Ustelik yarın obur gun dukkanı satıp bahceli ev alırız demiştim ona. Kendi malımı satıp.
Mesela ablası annesi ile avm gezerken bana rastladılar ben de tektim. Nasılsın iyi misin diye ayak ustu konuştuktan sonra ikisi gezmeye devam etti ben yine tek. Bekledim acıkcası gel bizle ya da bir kahve icelim diye.
Sonra korona patladı. Nişan tarihi aldık ablası cıktı birden 8 senelik ilişkisini evlilikle taclandırmak istedi. Tabi oncelik hep onun oldu. Ona gore tarihlerimiz değişti yerlerimiz değişti vs. vs.
Kayınvalidem hicbir şeye karışmayan bir şey almamak icin aramayan, 3 kere carşıya gittik gelinlikcinin yanında ben bedavaya gitmişim ya diyen bir varoştu. Halıcıya gunahımız ne diyerek fiyat soran. Varsa yoksa kocası kızı oğlu olan kendi bakımı olan bir kadındı. Nişana 4 gun kala aradı bir şey lazım mı dedi şaka gibi. Ne giyeceksin bile demedi. Kızlarına nişan yapmayacaklardı, sonradan ben ne yaptıysam aynısıyla yaptılar.
Kayınpederim inanılmaz kontrolcu her yerde goruntulu arayan. Durmadan baskı yapan biriydi. Nişanlım da babasına maddi olarak bağımlıydı. Ama aile bir turlu dikiş tutturamayan, surekli borcu olan işleri hep ters giden kısacası ticaretten anlamayıp her duydukları işe girmek isteyen ayrılsak da beraberiz dizisindeki Feridun gibilerdi.
Sonra nişanlandık, cok guzeldi ama sıkıntı karşı tarafın bir şey yapmamasıydı. Ev tutuldu yatak odası sizin dediler oturma odası sizin biz kızımıza kendimiz aldık dediler tabi bu odaların (perde halı avize de bizde), butun mutfak eşyaları bizim camaşır mak. kurutma mak. biz aldık giyinme odasına dolaplar aldık. Onlar sade salon yaptılar bir de evi tuttular (hic alamayacakları borc karşılığında oturacaktık o evde borclu adam milyonlarca lira batık) . Neyse bunlar onemsiz dedim. Takılarımı beni goturmeden kendileri secti aldı neyse dedim.
En buyuk hayalim gelinliğimle doyasıya duğun yapmaktı cok istedim. Ablasının Ağustos duğunu icin bizi Aralık ayına attılar. Duğunler yasaklandı. En son sadece su dağıtılan 1 saatlik nikaha eyvallah dedim. Kına cok ozeniyordum ondan da vazgectim derken o gune komple sokağa cıkma yasağı geldi hafta sonu diye. Acıkcası artık hic hevesim kalmadığı ve psikolojik olarak her hafta bir şey iptal olunca yıprandığım icin Mart ayına ertelemek istedim cunku vakalar cok artmıştı kendi oz babaannem dedem gelemeyecekti. Nişanlım beni onu yeteri kadar sevmemekle sucladı. Sevseydin evlenirdin dedi. Ben de zaten hayatımızın kalanı beraber gececek duğunumuz olsun bari dedim. Onun ailesi de Haziran olsun kesin olsun dedi benim ailem de siz bilirsiniz dedi Haziran ayının ikinci Pazarına gun aldık.
Tabi bu surede cok kavgalar ettik. Her şey sorun oldu. Ne beğensem gerek yok gereksiz dendi. Genelde kendim aldım. Ailesi surekli onlarda oturup kalmamı istedi. Babası bana 4 erkek torun vereceksin dedi.
Haziran ayına geldik, ev hazır gelinlik damatlık hazır davetiyeler dağıtıldı, ama Pazar gunune yasak geldi. Ben bir gun oncesine alalım dedim nişanlım da 2 hafta sonra Cumartesine alalım yemekli duğunlere izin var dedi tamam dedim. Gittik yeni bir yer tuttuk ustelik kınam da olacaktı cok mutluydum. Aile grupları var iki tane biri 4lu biri 6lı eniştesi ve ben de varım. Aile gruplarına mekanı attı. Zaten yasak gelince beni ne annesi ne ablası ne babası aramadı bile. Ben tabi uzgundum. Annesi gruba hayırlı olsun ama bu sefer de yağmur yağar camur olur diye iptal etmezsiniz dimi cok yorulduk artık sizin bu işlerden insanlara tarih vermekten dedi. Ben de annen ne diyor dedim haklı dedi yan yanaydık. İşe dondum kadına keşke elimizde olsaydı ama bundan sonrası daha zorlu dedim.
Cunku sabahtan beri organizasyonu fotoğrafcıyı kuaforu makyozu gelinlikciyi salonu arayan yalvaran bendim.
Nişanlım da aradı sen benim anneme cevap veremezsin dedi, kotu bir şey demedim ama asıl annenin soylediği kotu niyet dedim cunku bu bizim elimizde değil devlet yasak koydu bir tek marketler acık yani.
Sonra ablası gruba Valla Palmcığım cok sıkıldık sizin bu işten yılan hikayesine dondu artık kesinleştirin yani yazdı. Ben de aradım nişanlımı ne diyor ablan dedim sinir krizi gecirdi bağırdı cağırdı susacaksın dedi. Ben de dinlemedim zaten yasak gelmeseydi kesindi ama anlamadım ki yazdım sadece. Nişanlım aradı duğun iptal bitmiştir seninle işimiz dedi kapadı yuzume beni de gruptan attı. Ben kaldım tabi. Aradın acmadı. 3 gun sonra aradı goruştuk R yaptı bu sefer de ben cıkıştım sonra da eşyalarımı bile toplamayı duşundum dedim tamam git topla eşyalarını dedi. Ve o gun bizim tanışma yıl donumuzdu ben bir cicek ve ozur beklerken karşımda annem sana istediğini der sen susmalıydın ama barışalım diyen bir okuz vardı. Ama ben oradan sonra bir kac kere aradım acmadı umursamaz cevaplar verdi.
Ailem de artık ayrılmam gerektiğini beni ezmeye calıştıklarını soyledi. Eşyaları toplamaya gittik annesi aradı; nişanda taktıkları kolye ucu ve kupeyi cikolata getirdikleri gumuşu bana verdikleri amerikan servis hediyesini bir de kına kaftanımı kiralamak istemişti (şaşırmıştım) 1300₺ parayı geri istedi. Biz tabi şok. Babaannesi aradı beni o yılanlara (torunu ve gelini) nişanlını bırakma meydana onları dedi.
Ertesi gun babası beni aradı babamı aramadılar, yapma etme bu aşk acısıyla yaşayamazsın dedi annesi kocaman mesajlar attı aşk her şeyi affeder barışın dedi ama cocuktan tık yok. Bizimkiler bekledi ama 10 gun olunca eşyalar toplanmaya başladı cok ağırıma gitti. Babam aradı bu işin bittiğini uzulduğumuzu soyledi babası son kez goruşsunler dedi babam da anlaşabilseler goruşsunler ama haftanın 3 gunu tartışmalılar dedi bir daha aramayın dedi.
Neyse biz ayrıldık arkadaşlarıma yaşadıklarımı anlattım şiddet aldatma gibi icimde tutamadım. Psikolog ve psikiyatriste başladım. İlac alıyorum.
Cocuk 1 ay sonra cıktı karşıma ben ağladım o ağladı acaba duzelir mi dedim ama yine siktir cekti ablasına laf etmişim diye. Sonra aramalar yazmalar doğum gunumde falan. Bir kere gizli saklı goruştum ama nasıl ozlemişim ben ağlamaktan konuşamıyorum. Kacırayım seni dedi sacmalama dedim. Git babamla konuş diyorum yok diyor korkuyor. Bir de benim ailemi sucluyor. Susacaktın diye de beni.
Şimdi 2,5 ay oldu yine yazıyor ama beni sucluyor hala sen bu hale getirdin. Sen herkese sana vurduğumu soylemişsin. Bizi mahvettin sen bensiz yaşayamazsın. 5 sene sonra suruneceksin. Benden başka seni kimse sevmez ailen bile sevmiyor dedi.
Cok sevdik birbirimizi hem de cok anlatamam size, biz başkaydık herkes oyle derdi bize genelde ben idare eden taraftım o da kabul ediyor ama o da beni idare ederdi yalan yok. Babası inanılmaz baskın biriydi ve parayla adam alacağını sanan kafadaydı bu da babasının kopeğiydi gel gel git git işleri de bozulmuş iyice benden sonra. Az once yine yazmış seni cok ozledim benim kimsem yok bize bunu neden yaptın diye. Bir de her kavgada bitti derdi blof yapardı ben giderdim peşinden şimdi ben bitirince cok koymuş. Ben hep derdim ama sen bir dedin bizi bitirdin diyor. Ben de sen beni terk ettin diyorum benim bitirmeyeceğimi bilmen lazımdı diyor. Bir şey yap diyorum gel babamdan ozur dile diyorum yok sen once seninkilerle sonra benimkilerle konuş ben bir şey yapamam baban yasak koydu diyor.
Cok ozluyorum cok uzuluyorum soyleyin ben başkasını sevebilir miyim yine? Yine mutlu olabilir miyim? Ya da keşke sussa mıydım? ama nereye kadar dedi psikoloğum da. Offff kafamda deli sorular. Ailem artık asla istemiyor, seni uzerler biz desteklemiyoruz diyor. Babam ceyizini yak ben sana yine alırım dedi. Şimdi ben suclu oldum her şeyi anlattım diye e sen bunları yaptın deyince de ben boyleyim diyor. Kafam cok dolu cok seviyorum ama neden??