Yaşım 30 ’a bir kaldı zaman su gibi akıp gitti. Bu aralar okuduğum konularda da benzer hisleri yaşayanları goruyorum. Normalde evlilik fikrine cok sıcak bakan biri değildim. Hatta coğu zaman evlilik sorumluluğunu taşıyamayacağımı duşunurdum. Hala genelde oyle duşunuyorum. Ama bazen etrafıma bakıyorum gec kalmışlık hissi kaplıyor icimi. Bu yaştan sonra ya da artık olabilir mi, yapabilir miyim, karşıma bu saatten sonra kim cıkar diye duşunuyorum. Calışıyorum 9 yıla yakın suredir oldu atanalı. Calıştığım ortamda zaten bekar cok kişi yok. İşten eve evden işe bir hayatım var. Birini bulabilecek biri olamadım hicbir zaman yani bazı insanlarda bir albenili olur, cekici olur vs. bende o da yok. Etrafımda yaşıtım olup da bekar kalan iki-uc kişi kaldı yakın arkadaşlarımdan. Hepsi evlendi, yuvasını kurdu coluk cocuğa karıştı. Evlilik hayatımın hicbir zaman merkezinde olmadı ama bazen seneler sonra tek başıma kalıp yalnız olursem duşunceleri sarıyor beynimi. Hicbir zaman sevilebilecek biri olamayacağım gibi geliyor. Bu yaşlarda bu duşunceler normal mi? 30‘larında olup da benimle aynı duşuncelere kapılanlar oldu mu? Evli arkadaşlar bu hissi evlenmeden once siz de yaşadınız mı?