Merhaba hanımlar oncelikle soylemek isterim ki 22 yaşındayım ve abla olarak arkadaş olarak tavsiyelerinize ihtiyacım var. Yaşanan bazı şeyler var ve bunları uzun uzun yazacak halim yok kısa bi ozet geceyim.Ben iki bucuk senedir evliyim 9 aylıkta bir bebişim var. Bu zamana kadar cok boşanma evresine geldim. Gerek aileler gerek arkadaşlarım araya girerek hep duzelttiler aramızı. Ama cocuktan sonra hayatımız da o kadar cok değişti ki. Cevremde hic arkadaşım yok goruşebileceğim, surekli evdeyim cocukla ilgileniyorum evin işleriyle ilgileniyorum derken sacımı tarayacak duşa girecek vaktim kalmıyor. Eşim bazen cok anlayışlı bazen cok anlayışsız. Ama genelde diyor ki sen kendini eve kapatıyorsun. Halbuki cebimde gezecek para da yok. Cunku eşimin maaşı biraz da ailesinin desteği evin ve cocuğun ihtiyaclarına gidiyor. Bu durum beni iyice bunalttı artık. İzinli oluyor surekli ailesi ondan bir şeyler istiyor şuraya gotur buraya gotur gibisinden bizde araba var diye. Yazacak o kadar cok şey var ki. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Bu iki bucuk senede de yaşamadığımız olay kalmadı. Tam artık bitti diyorum bebişime uzuluyorum goruntulu konuşmada babasını gorduğunde ağlıyor. Eve geldiğinde bi heyecanlanıyor. Siz evlilikte neler yapıyorsunuz ? Acaba sorun bende mi ?