Sevgılımle ayrı sehirlerde yaşıyoruz. O Beni tanımadan 1-2 ay evvelinde kız arkadaşını tanımış, o kız da başka şehirde. Birbirlerine manevi anlamda destekleri olmuş zamanında. Elbette arkadaşına “git - konuşmayalım” gibi şeyler demesin ancak, kızla sevgilim aynı şehirde yaşamıyordu muhabbetleri telefondaydı. Kız sevgilimin olduğu şehre iş guc gerekcesi ile geliyormuş. Buluşmamışlar evvelinde oyle ama gelirse işte goruşuruz yemek yeriz arkadaş olarak dedi. Bilmediği yere geliyor yardıma ihtiyacı olabilir senden benden iyi bi kız dedi. BEnde “fazlaca munasebete gerek yok, sana guveniyorum ama karşıdaki kişiye durduk yere guven duymak istemiyorum, empati yap ayrıca bilmediği bi şehire gelecek diye yardıma ihtiyacı olacaksa o yardımı başkasından alsın” dedim. Ve dediki “tanımamıyorum seni kotu bisey demiyordun kız hakkında, bu konuyu cozduk sanıyordum, anlattığıma pişman edecek Misin boyle “ dedi. Bi an hatalı mıyım, ani duygularımla fevri mi cıkışıyorum diye duşundum. Ve ona dedim zate icgudusel olarak rahatsız ediyor beni bu, gelirse de hep goruşecek haliniz yok herhalde dedim “belki ilk buluşmanız da bi yakın hissedeceksiniz birbirinizi ,bunu ne engelleyebilir tamam iliskimiz de birbirimizi seviyoruz ama seytanişte akıl alır” dedim acıkca icimde tutmadan kustum dusuncemi. Haksız mı davranıyorum? Nasıl bi tutum sergilemek doğru olur ? Hani aman ne olacak desem, kızmasam, bu sefer de iş alırım başıma..ama kızmayın “kadın-erkek arkadaş olamaz mı “ diyip kızmayın bana cunku herkesin kendi bakış acısı..belki goremediğim bi bakış acısı vardır, soylersiniz. siz nasıl hareket ederdiniz?