universitede bazı gunler dersler arasında 2-3 saatlik boşluk oluyor. o saatte eve gidemem cunku git gel yaparsam yetişemem zaten baya yol var.
sınıfta coğu kişi gruplar halinde takılıyor. benim nerdeyse herkesle muhabbetim var ama coğu kişinin gideceği yerler belli zaten ve oraya gidiyorlar.
gecen bu gruplardan bir tanesinin yanına oturdum selam verdim muhabbet konusu actım.
sonra herhalde ozel bir şey konuşuyorlardı hemen sustular bana cevap verdiler ama uzatmadılar muhabbeti. ben de anladım durumu kalktım bi bahane buldum.
yani kendimi geri cekmiyorum erkek kız fark etmeksizin muhabbet acmaya uğraşıyorum konuşuyoruz da ama bu ders aralarında herkes kendi koşesini kapıyor anlayacağınız. tek takılacak olanlar direkt gidiyor zaten okuldan. bir tane kulube katılayım dedim kıza adımı numaramı verdim ama gruba almayı unuttu herhalde. her şey elimde kalıyor anlayacağınız.
sizce ne yapabilirim bu aralarda? yoklama alınmasa hic gelmeyeceğim bu derslere yani o kadar rahatsızım bu durumdan. bir de sınıftan bir cocuk muhabbet arasında "sen de hep yalnız takılıyorsun"dedi gulerek. ben bu etiketi sevmiyorum işte. ben de istiyorum ki guzel arkadaş grubum olsun ama bulan bulmuş kendi grubunu.
şimdi sacma gelecek ama bir cocuktan hoşlanıyorum o da yan sınıftan, onunla aramızda bir şeyler olursa belki aramam cok fazla arkadaşlık. ama onunla da hicbir şey olmuyor onunla tanışma ortamı yaratmaya uğraşmak istiyorum ama bir yandan da biri icin cok cabalamak istemiyorum beni isteyen varsa kendi gelsin kafasındayım. siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? bir de bir şeyleri yalnız yapmak hep yıkıklık gibi mi algılanıyor sizce? neden beni yalnız takıldığımda ezik gibi hissettirecek geri donutler alıyorum ki