Merhabalar, birkac aydır aklımı surekli kurcalayan bir konuyu sizlere danışmak istedim. Ben 25 yaşında bir oğretmenim gelecek sene goreve başlayacağım, sevgilim araştırma gorevlisi. Gercekten cok iyi anlaşıyoruz onu cok seviyorum. İnşallah gelecek yaz evlenme planımız var. Fakat bu aralar aklım karman corman sebebi ise sevgilimin ailesi. Bircok şey var ama ozet gecmeye calışacağım.
Erkek arkadaşım her şeyi tek başına yapıyor aklınıza gelen her şeyi duğun ve evliliğe dair ailesinden sıfır destek almadan kendi maaşını gıdım gıdım biriktirerek yapmaya calışıyor ve işe başlayalı 1 yıl oldu, ailesi asla destek olmuyor bir de ailesinin bir borcu var bir andan da onu oduyor maaşının yarısına yakını bu borca gidiyor. Ben ablasıyla iyi anlaşıyorum ama gecen konuşmamızda duğunden konu acıldı ben de X zor duruma duşmesin diye duğun istemediğimizi, nikah yapmak istediğimizi soyledim ve ablası bana “o biraz zor babam ne yapar ne eder size duğunu yaptırır bizimkiler nikahı bir şeye tutmuyor canım duğun şart” gibi bir şey dedi. Bakın buradaki sorun elini cebine atmayıp bizi daha fazla zora sokmak ve bizim isteklerimize saygı duymamak. Oğullarını bu kadar duşunmemelerine de şaşırdım gerci bir yandan da şaşırmıyorum coğu zaman duşunmuyorlar en basiti bu yaşta uzerine borc yığarak bunu belli ediyorlar. Bunun dışında abisi yeni evlendi ve annesi daha 2. gununde gelinin evine cay icmeye gitti hem de kız kardeşi ve kız kardeşinin oğlu ile birlikte, 1 saat oturmuşlar, buna ayrı şok oldum. Sebebi de annesinin ici rahat etmiyormuş napıyorlarmış nasıllarmış diye oğrenmekmiş. 3. gununde de evdeki tum misafiri toplayıp (teyzeler ve gelinleri duğunden dolayı onlarda kalıyor) 3. gun oturması diye bir şey varmış gelinde toplanacaklarmış yemek yiyeceklermiş. Bunu da duyunca ikinci bir şok yaşadım tabi. Daha 3 gunluk evli bu insanlar neden rahat bırakmıyorlar guzelce ilk gunlerinin tadını cıkartsınlar diye duşundum. Ya daha şaşırdığım bundan once olan bir suru şey var ama uzatmak istemiyorum. Bilmiyorum sorun bende mi benim yetiştirilme tarzımda mı ama bu tarz şeyler cevremde hic gormedim. Aslında ikimizin de kulturleri cok uzak sayılmaz ama ailesini tanıdıkca gercekten cok şaşırıyor ve korkuyorum.
Sevgilim ile bu konuları konuştuğumuzda benimle fikirlerinin aynı olduğunu goruyorum, merak etme vs diyip beni rahatlatmaya calışıyor ama bilmiyorum. 1.5-2 yıldır gorduğum bircok şey beni şaşırtıyor sizce ne yapmalıyım? Ben mi korkmakla cok abartıyorum sizce? Sevgilimi de cok seviyorum o benim ilk aşkım ailesi yuzunden bırakmak istemiyorum ne yapacağımı şaşırdım.