Hepinize merhabalar, hayatımın en en en kotu ve en utanc verici gunlerini yaşıyorum. Bir derdim var ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum. Bir anne olarak buyuk bir cıkmazdayim. Keşke anne olacağıma taş olsaydım diye duşunuyorum. Psikolojim alt ust oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sizlerden gelen kırıcı olmadığı taktirde tum yorumlara ve eleştirilere acığım. Buraya bu konuyu acmamın sebebi sizlerin de fikrini ve bu doğrultuda bir yol bulabilmek. Şimdiden teşekkurler.

2 cocuk annesiyim. Oğlum 13 kızım ise 5 yaşında. Eşimden ayrıldım cocuklarımla beraber yaşıyorum. Oğlum ne yazık ki orta derecede zeka geriliği hastası ve yuzde 50 raporlu. ( cozger orta derecede gecikmiş donum noktası raporlu ozel eğitim cocuğu) Her ne kadar gorunuşte fiziki bir engeli olmasa da bu durum onu engelli sınıfına dahil ediyor. Şunu mutlaka belirtmek istiyorum kendi ihtiyaclarını kendisi karşılıyor kendisi alisveris yapabiliyor şehir dışı olmadığı surece sehirici tum uzaklıklara kendisi gidip gelebiliyor doğruyu yanlışı iyiyi ve kotuyu ayırt edebiliyor. Mevzu cok derin ama asıl mevzuya hic uzatmadan başlamak istiyorum.

Oğlum 4 gun once ben uyurken bana cinsel istismarda bulundu. O gun cok yorucu bir gun gecirmiştim ve ağır bir uykuya dalmıştım ki ilk anda farkedemedim.Ben bunu nasıl biliyorum?! Tabiki bu istismar anını her detayına kadar benim telefonumdan video kayıt yapmasından. O gece telefonumun guvenlik şifresini degitirmistim tabiki normalde sifremi biliyordu ama o gece şifre değişikliği yaptığımı bilmiyordu. Videoyu cektikten sonra silebileceğini planlayarak gercekleştirdiği bu eylem istediği gibi sonuclanmadı yani videoyu silemedi. Bunun uzerine buyuk bir panik ile beni uyandırdı ve şifreyi soylememi istedi ve ben bu panik karşısında suphelendim " acaba kotu alışkanlıklara başladı ( alkol sigara madde kullanımı gibi ) ve bu yuzden mi telefonumda sadece onun bildiği birseyi silmek istiyor duşuncesi ile telefonu ve şifreyi ona vermedim. Bu sırada bana saldırmaya başladı ve uzerime yurudu. Ben bunun akabinde karşı komşunun evine giderek kendimi korumaya aldım ve hızlı bir şekilde telefonumu actım ve videoyu gordum.... Dunya başıma yıkılmıştı ve hala uzerime gelmeye calışıyordu ve ben polisi aradım yardim istedim tabi o sırada polis geleceği icin evden kactı. Polis geldi evimizin cevresinde onu aradı ama bulamadılar. Daha sonra polisler beni ve kızımı karakola goturduler. İfadem alındı doktor raporu video kaydı ve oğlumun raporu savcılığa gonderildi. Yani tum adli işlemler yapıldı ve nobetci savcı arandı. Savcı bizden alınıp yurda alınmasını soyledi. O gun tum aramalara rağmen oğlum bulunmadı ve ertesi gun yurda bırakıldı anca oğlum yurttan kactı ve annemin evine gitti. Bu durum surekli olarak tekrar etti. 4 gun icinde 4 kere yurda goturulup geri kactı. Dun akşam bende annemlerdeydim ve evde tartışma cıktı. Bana evde saldırdı. Hastalığından dolayi olsa gerek yaptığı olayın cok normal olduğunu duşunduğu hareketleri var. Karşımda gulmesi beni tamamen cileden cıkardı. Uzerime evdeki eşyaları atmaya başladığı icin oğlumu evden dışarıya cıkardık ve terastan bulduğu cay bardağını uzerime atmaya yeltendi defalarca. Bunun akabinde annem polisi aradı ve bu gece polis onu alıp yurda goturdu tekrar. Şuan evde yok ama yarın gunduz saatlerinde eve geleceği kanaatindeyim.

Şuan ki duşuncem. Kararsızlık, caresizlik. Yanımda bizimle kaldığı surece kızıma da ( Allah korusun ) geri donuşu olmayan zararlar verebilir de vermeyebilir de. Ama oğlumun yokluğu diğer yandan canımı fazlasıyla acıtıyor. Onun kimsesizler gibi dışlanmış ve yurtta olması icimi parcalıyor. Bu iğrenc olay olmamış olsaydı onun tum eziyetine saldırganlığına omrumun sonuna kadar katlanırdım. Ancak bu durum cok cok farklı. Şu anda istismarda bulundu ancak ben onu affedersem bir daha ki sefere bu istismarı tamamen daha iğrenc şekli ile gercekleştirmesi kacınılmaz. Şuanda eve ansızın gelip bana zarar verecek diye cok korkuyorum ama bir yandan da yurtta değil gozumun onunde olmasını istiyorum. 4 gundur ben panik atak geciriyorum.

Ne oğlumla oluyor ne de onsuz!!..