Merhaba arkadaşlar. Eşim dun cok sacma bir sebepten evi terk etti ve bugun bana bu evlilik bitti diye mesaj attı.8 yıllık evliyiz biri 6 aylık olmak uzere ili cocuğumuz var. Evlendik evleneli hep kavga ve sorunlar var. Aşırı aşırı ofke patlamaları olan biriydi. Kırıp dokerdi hep. Aşırı korkardım.İlk beş yıl ona laf anlatmak ile gecti hep empati kurmaya calıştım iyilikce yaklaşmaya calıştım ki mizacım da boyledir. Sakin yapılıydım. Sonrasında kendime aynı evde ilk cocuğumla ayrı bir hayat kurdum gibi bir şey oldu. Zaten o da eve karşı hep ilgisiz. İş bahanesiyle bizle asla ilgilenmiyordu/hala oyle.Onunla ne kadar az diyalog kurarsak o kadar az kavga ettik. Ve bir yanılgıya duştum. Değişti sandım. Ve ikinci cocuk fikrini yedi yıl sonra kabul ettim. Allah nasip etti hamile kaldım fakat hic değişmediğini hamilelikte bir kez daha anladım. Ama bu defa bende cileden cıktım o bağırdıysa ben 10 katı bağırdım ve o zaman onun sakin kaldığını fark ettim. Benim karakterime zıt olsa da buradan devam ettim. Cocuk oldu ve ona en ihtiyac duyduğum zamanlar da hic bir şekilde yanımda durmadı cok yalnız kaldım,cok ağladım. Cok istedim gitmek,gidemedim. Bundan 2 ay oncesinde 2,5 ay kustuk hic konuşmadık. Sonra ben artık dayanamayıp bir adım attım barıştık. Ama yine sozlu kavgalar hep vardı. Dun yine cok sacma bir sebepten bir kac eşya alıp cıktı gitti. Ve bugun bana mesajla bu evlilik bitti diyor. 2-3 gune Konuşup detaylı ayrılırız yazmış. Bilmiyorum bugune kadar ayrılma fikrine hep ben yakındım ama boyle iş ciddiyete binince korktum. Bir de buyuk cocuğum babasına cok duşkun, duygusal ve her şeyin farkında . O beni kahrediyor. Akşam babasına yalvardı ne olur eve gel diye. Bu arada ilk mesajı ben attım ve yapıcı bir mesajdı buna rağmen boyle bitirici bir mesaj yazdı. Bundan 4 yıl oncede boyle bir şey yapmıştı o zaman da boşanma dilekcesi atmıştı whats appten. Ben yine yalvar yakarmıştım. Şimdi oyle yapmak gururuma dokunuyor ama şu an boşanmak daha korkutucu geliyor. Kendimi en gucsuz hissettiğim bir zaman bu zaman.Şu an ucretsiz izne ayrıldım,calışmıyorum. fakat memurum aslında.işim de var yani. Ama yine bir boşluk icimde , kalbim kelebek gibi kanat cırpıyor.Ağlama isteği geliyor.Destek cıkmayan bir aile, toplum baskısı vs vs.. ne yapacağımı bilmiyorum nefes alamıyorum. İki gundur midem ağrıyor. Destekleriniz ve fikirlerinizi duymak beni rahatlatacak.