İyi akşamlar hanımlar. Direk konuya giriyorum. Hissettiklerimi acıkca yazacağım gercekten nasıl davranacağımı bilmiyorum bana yol gosterin lutfen. Benim kv iyi bir insan. Bana 3 senedir herhangi ters birşeyini gormedim tabi ufak tefek şeyler illaki herkeste oluyordur. Şimdi benim eşim ortaklığını ayırdı bende eşimle calışmaya başladım. Hic bilmediğim bir alan oğrenmekte zorlanıyorum ama cabalıyorum da. Pek ruhsal olarak iyi bir donemde olduğum soylenemez. Ailemle aynı şehirde değiliz. 1.5 aydır goremedim onlar da gelemedi. Bilmiyorum belki de bu da etkiliyordur beni. Eşimin ailesi her gun işyerine geliyorlar oylesine ziyarete. Bu normal mi sizce? Kp, kv , gorumcem komple. Kayınvalidem her seferinde yoruluyorsunuz akşam yemeğe gelin der. İyi niyetle soylediğini hissedebiliyorum ama ben bu kadar psikolojik baskıya gelebilen bir insan değilim. Ben ailemle goruşemezken onları hergun gormek bana adaletsiz geliyor. Bugun bu yuzden pek keyfim yoktu. Saygısızlık yapmam buyuklerime ama yanlarında oturmadım fazla, kendi odama cekildim kayınvalidem anlamış olacak ki akşam eşimin telefonuna bakarken mesaj attı eşime, ust bildirimden gordum, annem bu ara cok gidip geldim ama işler yoluna girene kadar idare edin diye. Sonradan uzuldum de.
Eşime ne konuda rahatsız olursam soyluyorum beni dinler, yanlış duşunduğum şeyleri başka bir pencereden bakmam icin yol gosterir ya da haklıysam ona gore davranır ozur diler. Bu konuda şanslıyım yanlış olan birşey varsa asla koru korune ailesini savunmaz, ya da benim duşunemediğim nokta varsa beni aydınlatır. Şimdi ben hem işe alışıp oğrenmeye alışıyorum hem bu duşuncelerle kafamda kendimle kavga ediyorum, ne yapıyorum ben bazen eşimin ailesine nasıl davrancagımı bilmiyorum yardım eder misiniz?