Gecen gun eşimle tartıştık. Bana konuyla aşırı alakasız şekilde eziksin sen,ezikliğin acısını benden cıkarıyorsun,hem ezik hem tembelsih dedi. Cok alındım ama ne ozur ne bir şey prensip olarak ozur dilemezmiş,teşekkur de etmezmiş. Boyle bir insani duygulardan uzak duşuncesi var.
Bugun uzun saclarımı kısacık kestirdim ve eve geldim. Eşimin karşısında durdum;baktı ama kotu kotu anlamsız; nasıl olmuş dedim. “Yani iyi gibi “ dedi. Ben de sağol ya dedim. “Yalan soylemayi oğrenemedim ozur dilerim, dedi. Sonucta cok be değişim yok standart dedi. Hem kırgın hem beklentide olduğum icin ustune bir de suclu oldum yani. Bir yerlere gideriz diydrdum ama dedim. Hic bir şey demedi, sacma gelebilir ama onca şey oldu bu fazla geldi bana.