Uzun zaman sonra sırtımda olan yukleri atmış gibiyim. Dun dava actık salı gunune gun verildi. Bu kadar cabuk ilerlemesi şaşırtıcı geldi ama aslında yıllardır suren bir savaşın icindeydik sanki .. ne ara bu noktaya geldik nasıl bu kadar ağır yaraladık birbirimizi bilmiyorum . Ama bildiğim tek bir sey var ki birbirine es olamayan 2 insanın birbirini hırpalayıp yenilme mucadelesiydi bizimkisi.
Şu bikac gundur her zaman olduğundan daha iyi anlaşıyoruz. Birbirimize saygı duyuyoruz . Ikimiz de kabul ettik ayrılıgi. Zor olacağını biliyoruz ama olmayan bir işi surundurmektense bitirmenin daha doğru olacağı konusunda hemfikiriz .cocuğumuz icin de en doğrusu bu. Uzun bir savaştan cıktım. Yorgunum, yaralıyım, ama huzurluyum ...