Sevgili arkadaşlar 45 yaşında evli eğitimli işi olan bir insanım cocugum yok. Babannem var cocukluguma da az cok emegı hakkı gectı.100 yaşında ama yuruyebılıyor fakat yemege ve ısınmaya ihtiyacı vardı. Evlatları da yaşlı artık babamın bir eli yok engelli. Zar zor kızlarına yolladıgımzda guya evin icine tuvaletını bulaştırmış. Ben ev tutayım kırasını vereyim siz ilgilenın dedım ama sonuc yok. Ben şehır dısında yaşıyorum. Eşime dedım kı yanıma almak ıstıyorum ac sogukda oturuyor deyınce bozuldu cocukları baksın ya da huzuevıne verın dedı. Sizce eşimden ayrılmakda haklı olabılırmıyım? Siz ne duşunurdunz ? Ben onun icin kalktım duzenımı bozup şehır degıştırdım. Cocuguyla onu kabul edıp evlendım. Cocuk benle yaşamıyor ama ayrılmakla ıyı mı ederım?