2 yıllık evliyim. Eşimin ailesinin zerre desteği olmadan evlendik. Eşim kamuda calışıyor. Birikiminin olmadığını biliyordum. Bana duğunde guzel altın ve para birikti kendi tarafımdan. Dedik lojmandan cıkınca evimizi dizeriz. Eşimin bekarlık eşyalarıyla idare ederim. Kalan elimizde kalsın belki ev almak icinde bi on para para olurdu ilerde. Ben hic yormadım eşimi.Sonra alırız.Cok buyuk ihtiyac değilse almam dedim hep. Zaman gectikce bi takım eşyalara ihtiyacım oldu. Her isteğimde tartışma cıkardı. Yatak odası istedikce, koltuk takımı istedikce cıldırdı. Dedim birikimimizi kullan. Dedi o parayı ben duğun masraflarını odedim. Gece gunduz bekar evi gibi bir ev. Hep gerginim hep. Suc bende o para ve altın benim hesabım da olacaktı. Kimseye guvenmemek gerek. Eşyaya verilen para gereksiz ona ve ailesine gore. Sakin kalamıyorum. Bu konuyu ısıtıp ısıtıp tartışma cıkarıyorum.