Merhabalar,
6 aylık evliyim. Eşimle surekli ailesi ve ozellikle annesi yuzunden kavga ediyorduk. Annesi beni hic istemiyor, bana surekli laf sokuyordu. İlk başlarda bunların oğlunu paylaşamamasının bir sonucu olduğunu duşunerek hic sesimi cıkarmadım. Bana soylediklerini ya da yaptıklarını ta nişanlılık doneminden itibaren eşime anlattım. Eşim annesinin patavatsız, laftan sozden anlamayan bir kadın olduğunu, kendisinin de bu durumdan rahatsız olduğunu soyleyerek beni hep sakinleştirdi, benden annesinin duzeleceğini bunun zamana bağlı olduğunu bilmemi ve sabretmemi istedi. Evlendikten bir ay sonra eşimin ailesini eve yemeğe cağırdım. Annesi yemek yenildikten sonra mutfakta yaptığım yemekleri benim yaptığıma inanmadığını ima ederek bunları sen mi yaptın dışarıdan mı soyledin şeklinde sozler soyledi bana. Eşime bu durumu anlattığımda sinirlendi. Ancak annesine herhangi bir şey demedi. Bir sure sonra annesine kahvaltıya gittik. Kahvaltı masasını hazırlamak icin kalktığımda cay bardaklarını tepsiye koyarken bana oğlunun koyduğum bardakta icmeyeceğini soyledi. Ben de bunda icsin ne olmuş dedim. Bardakları alıp başka bardak koydu ben de bu duruma sinirlenip tekrar aynı bardakları tepsiye koydum. Annesi bu tepkim karşılığında o kadar altına yatıp kalkıyorsun oğlumun hala huyunu oğrenemedin mi dedi. Sorun cıkmasın diye hep sustum. Bu son yaşadığım olayı eşime anlatmadım. Bunun gibi daha pek cok sorun yaşadım. Annesi surekli olarak eşimi arıyor benim annemin babamın hatta akrabalarımın hakkında konuşuyor oğlunu dolduruyor ağza alınmayacak sozler soyluyordu. Anneme orspu babama şerfsz vs. Eşimle yine boyle bir konuşma yaptıktan sonra kavga ettik. O gun ilk kez dayanamayıp anneme soyledim yaşadıklarımı annesinin surekli kufur ettiğini eşimin bu durum karşısında sessiz her zaman sessiz kaldığını coğu zaman eşimin bana inanmadığını vs. Ailem evime geldi ve eşimle bu durumun kotuye gittiğini artık buna bi son verilmesini ve eşimin ailesiyle konuşması gerektiğini soylediler. Eşim aileme hak verdi. Bu arada son konuşmada annesi beni doveceğini sacımı başımı yolacağını soyledi. Ertesi gun eşime oturduğumuz yerden taşınmak istediğimi aileme cok uzak olduğunu annesinin boyle bir davranışı karşısında yalnız olduğumu ailemin yanıma cok gec geleceğini soyledim. Eşim ise bu duruma cok sinirlendi ve bana evden gitmemi nerede oturursam oturacağımı soyledi. Kısacası beni kovdu. Ben de gururuma yediremeyip ailemin evine dondum. Eşim ben evden cıkar cıkmaz ailesini aramış evi terk ettiğimi vs soylemiş. Ben ailemin evine geldikten sonra sinirim gecince yuvam yıkılmasın diye gelip beni almasını istedim. Bana karımsan evine donersin ben gelip seni almayacağım herkese sordum seni almam gerekmezmiş bu eve donersen bir daha ailenle goruşmeyeceğini de kabullen gibi sozler soyledi. Ben gelip almasını soyledikce o gelmeyeceğini soyledi. İki gun sonra elinde bir kağıtla cıkıp babamın evinin onune geldi. Arabada konuşurken boşanma davası acacağını soyledi. Elindeki kağıdı imzalamamı ve ondan nafaka istemememi soyledi. Kağıdı imzalamadım ve bu duruma sinirlenip gitti. Bir ay boyunca her gun beni arayıp aileme boşanmak istediğini soylememi istedi. Benim yuzumu gormek istemediğini, annemden babamdan nefret ettiğini soyledi. Telefon konuşmalarında annemi oldurmekle tehdit etti. Bir ayın sonunda boşanma davasını acmış. Ustelik yalanlarla dolu bir dilekce. Evi keyfi olarak terk ettiğimi yemek yapmadığımı bulaşık temizlik vs hicbir şeyle ilgilenmediğimi yazmış. Hicbir malımın mulkumun olmadığını bile bile bana 300 bin tllik tazminat davası da acmış. Birkac gun once aradı beni cok sevdiğini cok ozlediğini bensiz yaşayabileceğinden emin olmadığını, bir ay boyunca neden eve donmediğimi vs soyledi. Bu surecte annesinin bana hicbir şey yapmadığını annesinin melek olduğunu benim onu ailesine karşı kışkırttığımı, yalanlar soylediğimi ileri surdu. Son aramasında da yine aynı şeyleri soyledi yapacak bir şey yok dedi. Dilekcede yazanları kafana takma yazmak zorunda olduğumuz icin yazdık vs dedi.
Hem davayı acmasına hem de bu yaptıklarına anlam veremiyorum. Annesi bana kendisinin yanında dahi kotu davranıyordu hepsini gorup sesini cıkarmıyordu. Şimdi yalancı konumuna duşen ben oldum. Eşimi cok sevdiğim icin boşanmak istemiyorum ama beni boşanmaya mecbur bıraktı. Dengesiz davranışları beni cok uzuyor. Ailem arkamda fakat boşanma konusunda cok huzursuzum. Henuz 25 yaşındayım. Hayatımın bu derece sarsılması ve sonrasında yaşayacağım zorlukları duşunmekten kafayı yedim. Cekişmeli boşanma sureci de gozumu cok korkutuyor.