GUNCELLEME 14.SAYFA
Merhaba.. Yonetimin izniyle sadece bu konu icin ikinci uyeliğimdir. Cok uzun olacak biliyorum icimi detaylı dokeceğim

30 yaşımdayım, calışıyorum. ikinci oğretimden universite okuyup bitirdim..Ailemle yaşıyorum..

Bu zamana kadar gorucu usulu, kendi tanıştıklarım, arkadaş aracılığıyla goruşup konustuklarım oldu.. en fazla ucuncu goruşmeden sonra devam etmeme kararı aldık fikir uyuşmazlığı vs nedenlerle. hemen hemen coğu seviyeli bir şekilde başladı ve bitti..

Bazen duğunlere giderdim yada yine tanıdıklarımızın olduğu bi yere ya da yolda karşılaşırdık.. O'nu ne zaman gorsem bakışlarını ustumde hissederdim.. Yine de hic pas vermezdim merhaba der gecerdim...bir şey soylediğinde gozumun icine bakmaya korkardı ve cok belliydi bu.. hissediyordum bana ilgisini bakışlarından bazen birşey soyleyecek gibi olup devamını getirememesinden.. Aslında ben de onu hoş buluyordum efendi ağırbaşlı kendi halindeydi.. benim de ''acaba yuz versem ya da o adım atsa nasıl olurduk ''diye duşunduğum olmadı değil. ben yanlış da buluyordum ilgi duymayı...ondan yaşca buyuktum O 25 yaşında.. ustelik akrabalık da vardı.kendisi universite mezunu ancak abisinin işyerinde birlikte calışıyor ozel sektor... abisine cok değer verir hatta bir kere dediki o bana ol dese olurum. o derece bi bağlılık... sacma buldum yani bugun var yarın yokuz boyle bağlılık olur mu dedım.

Bundan yaklaşık 2 Sene once bir duğune gittim... Yine aynı bakışlar etrafımda dolanmalar ama yaklaşamamalar vs..Ertesi gun O'nun annesi annemi aradı..bir akrabası beni duğunde gorup beğenmiş ( bir diğer duyumuma gore de O'nun abisi tanışmamızı istemiş )

Ben goruşmek istemedim Ama annesi ısrar etti. gunlerce annemi arayıp durdu.. Annem de istemesen de bi otur konuş mantığına duygularına yatmazsa soylersin zaten dedi.

Goruştum ama daha ilk goruşmede ağzından kacırdı.Evlenirsem ya onlarla bir otururum ya da altlı ustlu otururum asla onlardan kopmam dedı.Bitti.

Gecen donem yine hem calışıp hem de universiteye gittiğim donemlerdendi.bir gun dolmuşa bindim ve O da aynı dolmuşa bindi...beni gorunce konuyu actı nasılsın nerden geliyorsun ne yapıyorsun falan.. Konu universiteye ve hocalara geldi ve ortak tanıdıklarımız cıktı konuştukca.. Daha once annelerimiz nedeniyle cok uzun zaman onceydi irtibata gecmiştik oyle kalmıştı...o şekilde numaram onda varmış silmemiş ..Ben indikten sonra mesaj attı hocalarla derslerle ilgili yardıma ihtiyacın olursa mutlaka cekinme yaz sor bana dedi..


Oyle oyle bazen iki gunde bir bazen hergun bana mesaj attı havadan sudan derslerden odevlerden ...Konusmaya başladığımızda kesinlikle ilgi duymuyordum ve duygusal hicbir sey hissetmiyordum hatta onunla bu mesajlasmalarımızın başladığı donemlerde gorucu usulu tanıstıklarım oldu ..

Bazen durumuma yada instgram hikayeme birşey atardım istisnasız her attığıma mesaj yazardı guzelmiş,ne duşunuyorsun,neyin var vs vs bu tur şeyler...ben de bazen cevaplar bazen de cevaplamazdım..
yine de bıkmadan usanmadan yazmaya devam etti.. yavaş yavaş korka korka actı icini bana.. korkularını, sırlarını ,yaşadıklarını anlattı.. bana guven verdi ve hep dediki sana kimseye guvenmediğim kadar guveniyorum....surekli beni ovuyordu.. sen tanıdığım en değerli, en hanımefendi insansın vs...Senden cok hoşlanıyorum vs.. Zamanla acıldı... Cok korkuyordum beni reddetmenden yada sevgilim var demenden dedi...O da bana 2 sene onceki bahsettiğim duğunde aşık olmuş hatta o gun ne giydiysem herşeyi taşından rengine kadar detaylı hatırlıyor cok guzeldin o gun dedi.. Sonraki gorduğunde de beni cok hoş bulmuş aşık olmuştum hala da aşığım deli gibi dedi..Akrabasıyla tanıstırıldığım icin geri durmus ama bilseydim onu istemeyeceğini anneme engel olurdum dedi.

Annesiyle de aram cok iyidir yani misal ne zaman gorse bana sarılır elimi tutar bırakmaz..Hatta onun dediğine gore bir gun annesi demiş işte clmclm123 gibi birinin gelinim olmasını cok isterim...

Onun dediğine gore ben onun ilk aşkıydım o kadar heyecanlı o kadar mutluydu ki bende mutluydum tabiki..sabah gozumu actıgımdan gece gozumu kapayana kadar neler yazıyordu ne planlar yapıyordu ne hayaller kuruyordu... yuz yuze de goruştuk elbette ayaklarımız yere basmıyordu... babası vefat ettikten sonraki bu 5 yılda onu mutlu eden tek insanmışım.onun başına gelen en guzel armağanmışım vs.


Bazen takılıyordum işte '' şimdi akraban olan cocuk bizi yanyana gorse el ele.. ne olurdu ikinizin tepkisi derdim...o da bosver onu hic umrumda değil başka insanlar '' der gulup gecerdi..bu arada goruştuğumuz 8 ay boyunca bir kere bile aramızda yaş mevzusu gecmedi..sadece bi kere ben laf arasında dedim .onun evlilik fikri vardı hayal kuruyordu ancak iyice bi alışalım tanısalım diye hazır hissedene kadar duşunmeyecektik..

Pazar gunu goruştuk..elimi 3 saat hic bırakmadı otururken... kopamıyorum senden dedi
konuşurken birşey dedi sana bahsedecektim şimdi soyleyeyim dedi..ne hakkında dedim.babam vefat ettikten sonra uzuntuden surekli bayılıp duşuyordum o yuzden ilac kullanıyordum.dr bırakabilirsin artık gerek yok dedi ama ben yine de nolur nolmaz devam ediyorum dedi.. cok gerek yoksa zorlanmıyorsan şikayetin yoksa kullanma dedim ben de.. başka konuya gectik sonra ben kafama takıldı da kullandığın ilacın sende yan etkisi oluyor mu dedim o da gulumsedi hayır hicbir şey yok zaten bırakacağım kullanmayı dedi. 3 saat oturduk gulduk ettik eve gittik...buraya kadar hic ama hic birşey olmadı .. bir kere bile atışmadık ya bir kere..

cafeden ayrıldıktan sonra da mesaj attı işte aşkım evdeyim ev kalabalık misafirler var sana yazacagım dedi.sevgilim bendeki selfielerimizi sana sonra atacağım.. benim sevgilim de maşallah cok guzel..seni cok seviyorum dedi..

buluşmamızın uzerinden 2 saat gecmişti ki mesaj attı selam musait misin ? sana bir şey diyeceğim ama inşallah kırılmazsın dedi... biz yapamayız sevgili olamayız dedi..

Şok oldum.şaka mı yapıyorsun kafa mı buluyorsun benle dedim.hayır ciddiyim dedi.

Noldu ya neden şimdi boyle bir sey soyluyorsun dedim.. daha 2 saat once yarının planını yapıyorduk sensiz yaşamayam seni hic bırakmayacağım diyordun...

ben duşundum de cok hızlı davrandık.. daha abim bekar benim de askerliğim yok. 5 yıla kadar evlilik duşunmuyorum senin de duygularınla oynayamam dedi..

iyi de goruşurken bilmiyor muydun abinin de bekar oldugunu askerliğinin olmadıgını şimdi bunu bahane olarak sunmana inanamıyorum ustelik uzerine de konusmustuk problem yok demiştin dedim..

mantıklı duşunemedim iste cok duygusal davrandım dedi... beni boyle yarıyolda bırakmana inanamıyorum dedim.seni bırakmadım.dostca arkadaşca yine goruşelim dedi..

istemiyorum artık bana yazma ben şu yaşattıklarını olsem de unutmam dedim hicbir şey demedi... sildim her yerden herşeyi sildim.

Anneme bahsetmiştim onunla goruştuğumuzu..Annem olsa iyi olur annesini de onu da cok severim zaten dedi.. Anneme hersey bitince olan biteni anlatırken de dedi ki ben belki sana soylemiştir yada sen biliyorsundur diye konusunu acmadım dedi..Ne hakkında dedim.. O epilepsi hastası arada bayılıyormuş annesinden duymuştum dedi... benim icin hasta olması problem değil ki nolmuş hepimizin bir rahatsızlığı vardır illaki..bunun icin bırakmıs olmasına ihtimal veremiyorum.

butun gece sabaha kadar duşunmekten allak bullak oldum dayanamayıp yazdım.bana mantıklı bir acıklama yap ben hala anlam veremiyorum dedim.

hersey cok hızlı oldu ben sağlıklı duşunemedim dedi.abimi ailemi duşunemedim .bize iyi bakmazlar cunku annem seni o akrabamıza da duşunmuştu duyarlarsa hoş olmaz dedi.bunun icin miydi yani sırf onlar icin mi bitirelim diyorsun hani sorun olmazdı boşver demistin..başka biri mi var dedim asla dedi .yanlış bir şey mi dedim ilac kullanmasan dedim ona mı gucendin yaşım senden buyuk bu mu sebep dedim.yaş da onemli ama ben onda da değilim senle alakası yok nolur beni uzme dedi..

arkadaşca dostca goruşelim..yine yazışalım yuzune dışarda bakabileyim..uzulme nolur iyi ol.. soz verdiklerimi yine yaparız.numaramı da lutfen silme.soz ben silmeyeceğim sen silsen de numaram senden silinse de ben bir yolunu bulur sana ulaşırım dedi..


sildim numarasını...belki şimdi bana zor geliyor ama zaman gectikce nasıl bir yanlıştan donduğumu anlayacağım..şimdilik anlamaya calışmaktan yoruldum..harika gecen 8 ay iki saatlik bir boşluktan sonra bitti...sadece zaman diyorum...abisi mi engel oldu annesi mi hastalık mı yaş farkı mı başka biri mi vardı yoksa zoru gorunce mi korktu ne oldu ben anlamıyorum anlam veremiyorum...ısrarla senle alakalı değil dedi..

başka biri yok emin değilim ama ihtimal veremiyorum. bir de telefonuna benim parmak izimi kaydetmişti kendin acıp istediğin uygulamayı kullanabilirsin demişti o yonde kafama takılan olsa acıp bakabilirdim..

aklından ne gecti ne geciyor bilmiyorum ama ben birlikte 8 ayda guzelce orduğumuz duvarların , kendi elleriyle yıktığı enkazından tek başıma cıkmaya cabalıyorum.... coookkk Uzun yazdım evet hakkınızı helal edin.. Sizlerin de fikirlerini merak ediyorum..Teşekkurler...