Bilenler bilir daha once konu acmistim buraya tekrar aynı şeyleri yazmak istemiyorum...şuan boşlukta gibiyim arada dalıp gidiyorum ne hayallerle evlenmistim ne kadar sevip değer vermiştim diye ..cocugum icin ayakta durmak zorundayim diye kendimi sartlandiriyorum guclu olmaya dik durmaya calışıyorum.cok şeyler yaşadım tehdit hakaret kufur şiddet ilgisizlik aşağılama .ailemden sakladım hep duzelir umuduyla ama daha kotu oldu hersey..oysa ailem zamanında soylemisti yapamazsın diye ama dinlemedim.gozum hicbirseyo gormedi.bosanmayada en son şiddet gorduğumde kendi kanımı koltuktan temizlerken karar verdim..ve polisi arayarak o uyurken terk ettim evi.. suan yaklaşık 2 aydur bizi goremiuo tedbir kararı var.. ama sosyal medyadN bebegimin fotoğrafilarini paylasiyo,..ozledim diye.. Cocugum bile o kadar etkilendiki hergun kavga gurultu en ufak sesten bile urkuyo ve daha 11 aylik ..suan ailem maddi manevi her zaman yanımda, yuzumun gulmesi icin herseyi yapiolar gerek bebeğime gerekse bana.ama nedense arada,once yaşadığımız guzel şeyleri hatırlıyorum sonra bana yasattigi o korkunc şeyler aklıma geliyo birden ve kendimi kotu hissediyorum neden boyle duşunuyorum diye , .belki bana arkadaşım sen aptal misin nasıl hala boyle dusunuyosun diyeceksiniz ama duşunsenize o kadar değer veriyosun hersrye katlaniyosun sonra nasıl olsa bu benden vazgecemez diye eziyet ediyo gidemeyeceğinizi dusunuyo..Bir anda hersey tepetaklak oluyo..amacım olayi dramatize etmek değil, sadece bir nebze icimi dokmek istedim . İnsanlara birsey anlatamiyosun icini dokup dertlesemiyosun artık oyle bir hal aldı ki insanlar en yakının bile kuyunu kazar olmuş.. en yakınıma bile derdimi donkemedim..yaşadıklarım cok kolay bisey değil bide bebeğim var malum evlenip bosaninca insanları biliyosunuz vardır etrafınızda bosaninca boyle gozunun icine bakıp acaba mutlu mu acaba noldu dipten tırnağa suzen akrabalar..benim de oyle o yuzden kimseye anlatamadık larımı burda yazıp fikir destek alınca bir nebze de olsa rahatlıyorum..şuan boşanma aşamasında oldugum icin işe girmiyorum en azından işe girsem kafam dagilir oyalanirim diye duşunuyorum.biran once bitse keşke ama karşı taraf boşanmaktann yana değil..cekişmeli boşanma davalari en az 2 yıl surer dedi avukatım ..zaten evliligede tovbe ettim bundan sonra sadece kızım icin yaşayacağım ..kendime yepyeni bir hayat kurucam sıfırdan ama tabi ilk once şu ağır sureci atlatmam gerek ...boşanma aşamasında olan arkadaşlar siz neler yapiyosunuz siz nasıl geciriyosunuz bu sureci ? Sizde de boyle arada gelgitler oluyo mu ? Yorumları bekliyorum...Adam gelse Barisacaksin diyenler asla boyle bir şey olmayacak cunku o hata bir kere oldu bir daha asla..direk yargisiz infaz yapiosunuz burda icimi dokmek istedim vay efendim adam gelse donersin sen bilmem ne arkadaşlar kendimden cok bebeğim icin bu kararı aldım..bana bunu yapan ileride cocuğuma d yapar ve bana birsey olsa cocuğum annesiz kalır..neden bunu anlamak bu kadar zor..Ben de bir anneyim ve attığım her adımı duşunmek zorundayım..geri donme gibi bir niyetim olsa iki kez uzaklaştırma kararı aldormazdim