Merhaba, beni hatırlayan var mı 2 yıllık bir boşanma surecinin sonunda, davanın yanlış maddeden acılması sonucu davam reddedildi ve 3 yıl daha resmi olarak evli kalmakla cezalandırıldım(!)

Davayı kaybettiğimde beri ailemle kavgalıyız. Karşı tarafa ve aileme gun doğdu. Artık herşey icin beni sucluyorlar. En son anneler gununde konuştuk ve tum ısrarlarına rağmen o adamla tekrar bir araya gelmeyeceğimi soylediğim icin ve "cocukları babalarına ver oyle gel" şeklindeki tavsiyelerini(!) reddettiğim icin annem olacak kadın bana defalarca ahlaksız dedi. Dayanamayıp "sizin cocuğunuz olarak doğduğum gune lanet olsun" deyip kapattım.

O evlilikte cok şey yaşadım evet ama ben bitirdikten 2 yıl sonra bile bu hakaretleri, acıları, zorlukları cekmek isyan etmeme sebep oluyor. Dunyada olduğum icin ve cahil yaşlarımda anne olup onları da bu hayata mecbur bıraktığım icin kendimden ve beni bu dunyaya getirenlerden nefret ediyorum. Hic doğmamış olmayı o kadar cok isterdim ki.

Neyse işte bir yandan bu baskıyla başa cıkmaya calışırken diğer yandan karşı tarafla uğraşıyorum. Hakim tedbiren 1800 nafaka bağlamıştı. Karar duruşmasında da nafakanın devamına ve arttırma talebinin reddine karar vermişti. Artmasında gozum yok, nafakayı odesin yeter. Birkac gun once artık odemeyeceğini yazdı. Ben de pazartesi gunu icra takibi başlattım, tebligat yollattım. O da ayrı bir surec ve mahkeme icin dilekce yazdırmaya bile 700 TL istiyorlar, benim ise yumurta alacak param yok Haa unutmadan, ev sahibimin cıkmam icin verdiği sure bu ay doluyor. Ailemin kiradaki evine gececeğim, oradaki kiracının cıkmasını bekliyorum. Karın ağrılarının buyuk kısmı da bundan. Kardeşimi evlendirip o eve koymak istiyorlar ben ise iki cocukla gelip tum planlarını bozmuş oluyorum. Başlarına kalıcam diye odleri patlıyor.

Onlardan daha cok korkan biri varsa o da benim. O mahalleye, o insanlara katlanmak zorunda kalmak ayrı, gecim sıkıntısı ayrı kabus. Taşınacağım ama nasıl? İşler durma noktasında gelen siparişlerle anca temel gıda malzemeleri alabiliyorum. Nafakayı kiraya veriyordum, adi herif onu da odemeyecek ve bu ayki kirayı kredi kartından avans cekip odeyeceğim. (daha sonra mahkemenin maaşına haciz koyacağını umut ediyorum). Bu konudaki haklarımı bana bildirecek avukat arkadaşlar varsa minnettar olurum.

Oyle işte. Hayatımın en caresiz, en yalnız, en kırılgan zamanlarından geciyorum ve tek yardımcım olan psikiyatri ilacımı da sigortamı odeyemediğim icin bırakmak zorunda kaldım. Tamamen savunmasız bir halde bir gunun diğerini kovalamasını izliyorum. Aile bakanlığına yazdım bir umut ama tahmin edeceğiniz gibi suriyeli olmadığım icin cevap alamadım. İcim daha fazla şişerse yanlış şeyler yaparım korkusuyla bari yazarak biraz rahatlayayım dedim. Okuduğunuz icin teşekkurler...