İnsanlarla dostluk kuramama , arkadaşlığını devam ettirememe gibi sosyal bir sorunum var.Size kisiliğimden bahsedicem.Hatalarımı soylermisiniz? Yada bu sorunu cozebilmek icin bana neler tavsiye edersiniz? Siz dostluklarınızi nasıl kurarsınız?
Ben kucukluğumden beri cekingen , ozguvensiz bir kızdım.Hatta kendimde sosyal fobi olduğunu duşunuyorum.Yanlız toplumlarla , grupca takılmayı cok değilde kendime bir yada iki arkadaş bulup onlarla samimi olabilen bir insandım.Mesela şehir dışında tanıştığım cok kisiler oldu .Kısa surede samimi olduk.Beraber buluşurduk.Gulup eğlenirdik.Birbirimize kanka derdik.Girgır makaraydık surekli.İyi vakit gecirirdik.Evlerimize gidip gelirdik .Beni cok sevdiklerini soylerlerdi.Sonra o şehirden ayrıldım universitem bitti.Onlar hala devam ediyorlardı unide..Ben o kisilerin beni aramasını naptın ne ettin işe başladınmı tarzında hal hatır sormalarinı bekledim.Cunku universitesi biten , giden , iş hayatına atılacak olan bendim, olaylar bendeydi yani.Yanlız o beraber gulduğumuz , surekli birbirimizin evine gidip gelip cay fasılları yaptığımız o arkadaşlarım beni aramadılar.Ben bunu biraz gurur yaptım acıkcası.Insan hicmi duşunmez , merak etmez.Okadar samimiydik.Birbirimize dertlerimizi , ozel hayatımızı anlatırdık surekli.Ve birbirimize menfaatimizde yoktu.Kendimi onlar icin değersizmisim gibi hissettim.Yada onlarda benden bekledi.Bu şekilde bende aramayınca onlarda aramadı ve o arkadaşlığımiz bitti.Daha bunun gibi başka ornekleride oldu.Beni cok seven surekli cok tatlısın cok iyi bir kızsın seni cok seviyoruz diyen o arkadaslarım yine yollarımız ayrılinca aramamaya başladılar.Şuana kadar cok az bir yada iki arkadaşım aradı sordu bende arıyordum oyle olunca.Ben bir insanı sevdimmi o kisiyle iliskimin surekli devam etmesini istiyorum.Bazı insanlar var diyorlar bu benim ilkokul arkadaşim yok lise arkadasim adam 35 yasına gelmis hala arkadasligini devam ettiriyor.Ben niye oyle olamiyorum.Birde bazen aramaya cekindigimde oluyor.Inanın şuanda bir tane bile dostum yok.Ara ara gorustugum kisiler var sadece ama aman aman samimi degiliz.Bu arada asla kalp kıran , egolu , bencil , kıskanc bir insan değilim.Insanları kırmamak icin ozenle secerim kelimeleri.Buna rağmen neden boyle yanlızım.Napmam gerekiyor? Şehir dışinda ailemden uzaktayken daha sosyaldim.Her akşam bir arkadasimla bulusurdum.Eve geldim yine kabuguma cekildim.Şimdi işe basladim.Zaten hic vaktim yok artık.Pazar bir tatil.Onuda ailemle geciriyorum.Bu arada bazı arkadaşlarim bana sey diyor.Hep programlarini ailenle yapıyorsum ara ara arkadaslarinlada takıl gez toz tarzinda.Napmam lazım?