1, 5 yıldır evliyiz. Gec evlendik yaşlar 35. Aslında ilk zamanlar cok problem yoktu. Sadece benim rezervler azalmaya başlamıştı. Doktorum, ki alanında iyi bir hoca bir yıl bekle aşılama yaparız demişti. 1 yıl beklemeye başladık. Bu surecte daha 4 aylıkken, şurada şoyle bir ebe kadın var, ilişkiden sonra icine zeytinyağı ılıt dok vs gibi sacma sapan tavsiyelerde bulunanlar oldu. Bazıları sevdiğim değer verdiğim insanlar bazıları alakasız selam sabah olan insanlar. Yine de hic kırmadan cvb vermeye calıştım. 1 yıl olsun da hele Bi dedim geciştirdim.işyeri servisinde karşılaştığım sadece gunaydınlaştığım hanım ablalar yaşımı sorup amann gec kalma sakın tedavini ol der, 3 diploması olduğu icin ovunen gercekten kulturlu olduğunu duşunduğum arkadaşım her konuşmamızda bebek varmı diye sorup neyi bekliyorsun bebeksiz evlilik mi olur tedaviye Ne zaman başlıyorsun yaşın var gec kalıyorsun diye baskı yapar (kendisi halen daha bekar ve aynı yaştayız.geleni gideni reddedip evlenmeyen, kendisi de gec kalan, Allaha tevekkulu tam biri. Sanki benim elimde olan bişeymiş gibi her konuşmada resmen psikolojik baskısını hissediyorum. ozaman sende gec kalma, kim gelirse kulp takıyorsun, zaman seninde aleyhine işliyor. Gelenlere evet de bebek yap diyesim geliyor sonra vazgeciyorum) kv, gorumce, kendi ailem, en yakın dostum sorup darlamazken millete dert oldu benim hamileliğim. Sanki onlar demese ben bilmiyorum tedavi olmayı. Yine de umudum olduğum icin cok ta takılmamaya gayret ettim. Eşime sende bir gorun dedim hic ikiletmedi gitti uroloğa. Sperm sayısı ilk zamanlar 39 milyondu ama gittikce duşmeye başladı. Genetik dahil tum araştırmaları hocamız yonlendirmesi ile yaptık. Adam şeker gibi bir prof. Hep yardımcı oldu bize. Once niye duşuyor sebebini bulalım sonra aşılama yaptırın,tutmaz dedi. Guveniyoruz hocama oyuzden 3 ay bekledik. Ben hoca istemeden direk eşime semen analizi yaptırdım. Sadece 1 milyon sprem kalmış. Hareket hız sıfır. Hareketsiz %90 yerinde hareket %10.şok oldum. 3 aydır boşuna bekledik. Keşke hemen tup bebeğe başlasaydık. Aslında sayı duşme sebebini biliyor gibiyim. Eşim şeker gibi antibiyotik ağrı kesici kullanır. 1.5 yıldır her aya bir kutu ilac sığdırıyor dersem yeridir. Hatta urolog hocamıza da sordum olumsuz etkiler haklısın dedi.ama eşim hatasını kabul etmiyor.ağrım var diş etlerin sıkıntılı ne yapayım tamam ağrıdan olsemde artık kullanmam diyor bu saatten sonra ister kullan ister kullanma artık hec kaldık neye yarar diyorum. Bende peşini bıraktım artık. Benim rezervler sınırda. O tadavisini olana kadar menepoza girmiş olurum.anne olmayı cok istiyordum. Surekli bebek sitelerinde gezip battaniye emzirme onluğu falan siparişi vererek hazırlık yapıyordum.
Kabullenmek zor olacak benim icin. Ama cevre baskısı daha da zorlayacak. Direk olmuyor diye kesip atarım, eşelerlerse de konuşmak istemiyorum bu konu da diye azarlarım heralde ye kendimi alıştırmaya başladım.
Ama en onemli konu eşim. Artık birşeyler yap diyerek durtuklemek istemiyorum acıkcası ne yapıyor yapsın tedavi mi oluyor ilac kullanmayı bırakıp sigarayı mı azaltıyor ne yapıyor ilgilenmiyorum. Seviyorum onu ama daha yolun başında pes ettim. Olamayacak dua ya amin diyip boşuna maddi manevi yıpranmak istemiyorum.
Sizler nasıl kabullendiniz, dış insanları nasıl susturdunuz bana akıl verin lutfen. Nasıl atlattınız bu sureci