​






Sivas halk mutfağında corbalar yemekte on sırayı alan ve bilhassa yaşlılar tarafından "yurek yağmuru" diye latife yapılan bir yiyecektir. Kış corbalarının başında gelen peskutan, un veya cok az yarma unu ile yoğurdun pişirilmesi ile hazırlanan bir yiyecektir. Yarma, yeşil mercimek ve peskutan su ile corba kıvamında pişirilir. Uzerine soğan yağda kızdırılır ve nane konularak corbaya ilave edilir (sokarac). Peskutan corbası kış gunleri-nin lezzetli ve besle-yici bir yemeğidir. Yazın en meşhur corbası ise pancar corbasıdır. Diğerleri; kesme corbası (hamur corbası), tarhana, şalgam, patates, şehriye, mercimek, bulgur, duğulcek corbalarıdır. Et yemeklerinin başında, sebzeli et yemeği gelir. Once kızartılarak pişirilmiş etlere patlıcan, biber, domates konularak hazırlanır. Sebzeli et carşı fırınlarında tavalarda hazırlanır ve buna "fırına tava vermek" denilir. Sivas kebabı da sebzenin bol bulunduğu yaz-sonbahar aylarında yapılan bir carşı yemeğidir. Pehli, cirli et, yaprak sarması, lahana sarması, dolmalar, kofteler, kızartma koftesi (kadınbudu kofte), sulu kofte (bulgurlu kofte), mirik koftesi (etsiz), yahni ve mıhlamalar diğer yemeklerimizdir. Sebze yemekleri icinde kabak yemekleri (kavurması, sutlu kabak, uzumlu kabak), şalgam kavurması ve yemeği, patates tiritlisi, baharda kırlarda kendiliğinden yetişen bir bitki olan madımakla yapılan yemekler onem taşırlar. Sofralarımızın vazgecilmez ye-meği olan pilav icin "ekmek hazır, pilav vezir" denilmiştir. Bulgur, pirinc, kus-kus, erişte pilavları değişik lezzet ve gorunumde olan ceşitler olarak sofrada yerlerini alırlar. Hoşaflar ve bayram corbası, pilavların yanında sofraya getirilir.
Sivas mutfağının borekleri ise lezzetin ve nefasetin birer mahsuludurler. Su boreği, koylu boreği, yufka boreği, tel boreği, yarımca borek, dible gibi ceşitleri vardır. Tatlıların başında baklava, hurma, tava hurması, sarığı burma, kırım baklavası, kadayıf, yufka boreği, helva, hasuda (aside), paluza (pelte), karaş, pestil kızartması, incir dolması, ballı borek ve daha cok ramazan tatlısı olan gullac gelmektedir. Akraba ve dostların topluca yemek ye-dikleri, toplumdaki sosyal dayanışmayı canlı tutan toren yemekleri de ozel gun yemekleri olarak onem taşırlar. Dini bayramlar, kandiller, aşure ayı, nevruz ve eğrilce (hıdırellez) gibi mevsimlik bayramlar, evlenme ve sunnet duğunleri, iftar davetleri, hac donuşu yedirilen yemekler, olu evine gonderilen yemekler, ozel gun yemekleri olarak yenildiği gunlerin anlamını belirtmektedirler.
Alıntıdır...