nerden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum buralara nasıl geldik onuda bilmiyorum... en buyuk sorun eşimin pintiliği oldu ve bıktım artık bu durumdan... inanınki kızlar bu hayatı yaşayamadığımı duşunuyorumm.. cocukluğum ve genc kızlığımdada ailemin maddi durumu ii değildi ve bir cok şeyden mahrum yaşadım... ve sonra evlendim eşim cok az bir maaş alıyordu... bende başka bir şehirden geldim istanbula ne yaptım ettim bir iş buldum calışmaya başladım.. calışma şartlarım cok zordu,stresli,yorucu ama kimyager old. icin maaşım ii diye katlandım kendi evimiz var ama bir ev daha almaya karar verdik paramızı hep biriktirdik.. 2005 ten 2010 a kadar 5 yıl oldu şuan bir ev daha alcak paramız oldu... ama gecen şu 5 yılda hicbirşey yaşayamadık gezmek istedim,yemeklere cıkmak,supriz hafta sonu tatilleri,bir buket cicek, vb..... tabi hic gezmedik yemek yemedik değil ama eşimin sectiği en uygun yerlerde mesela belediye tesisleri gibi...))) guluyorum artık...
herşeyi hesaplaması herşeyi masraf gormrsi beni delirtti... mesela cok kahve icmeme taktı bir ara.. hamileyken her ay doktora gitmeme taktı, wc kagıdını cok kullanmama taktı.. ve bennn artık dayanamıyorum bu anlattıklarım kısa bir ozet... artık surekli ağlar oldum 13 aylık kızım var bu psikolojinin ustune oda cok yaramaz onada bağırıyorum sonra cok uzuluyorum.... ama 6 yıllık evliyim bir 5 yılda oncesi var eşimle 11 yıldır beraberiz...
cokta alıştım onsuzda yapamam biliyorum bir o kadar da yardımcıdır bana ev işlerinde falan tek sorum pintilik ne yapacağımı şaşırdım... hem herşeyin bittiğini duşunuyorum hemde onsuz bu hayatı duşunemiyorum ne yapıcam bennn.....