Babam yıllardır cok sinirli. Ben kucukken bu kadar dikkatimi cekmiyordu ama ozelilkle son yıllarda surekli catacak birilerini arıyor. Surekli bağırarak konuşuyor. Neşesiz, huysuz, herkesi kendinden soğutuyor. Mantıksız sebeplerle karşı tarafın kalbini kırıyor. Şimdi guluyorsa, yarım saat sonra bağırıp cağırıyor, illa birine catıyor. Hayat o kadar zor ki onunla, o kadar yıpratıyor ki bizleri.. Doktoru bundan birkac yıl once, antidepresan olarak cipralex vermişti ona, ama kullanmıyor ilacını. O kadar bunalttı ki bizleri, corbasına koymayı duşunuyorum antidepresan ilacını artık? Başka napabilirim? Hayatımızın tadını kacırıyor her gun.. Ne yapacağım, ne yapmalıyım?