ben gecmişte bana soylenen sozleri yapılanları bir turlu kafamdan atamıyorum ustelik lafların altında kalmamama ragmen bir turlu icimi sogutamıyorum tup bebek tadavisiyle bir kızım oldu ama hamileliğimi duşuncesizce laflar dedikodular yuzunden keyifle geciremedim şimdi durduk yerde bana soylenen sozler bir anda aklıma geliyor ve ben kendi kendime konuşmaya soylenmeye başlıyorum bazen bu yataktan kalkar kalmaz başlıyor yaşadıgım ana donuyorum ve karşımda biri varmış ve bana cevap veriyormuş gibi acayip yukseliyorum takıntılımıyım depresyondamıyım yoksa haddinden fazla kincimiyim bilmiyorum tekrar cocuk sahibi olmak istiyorum o yuzden ilac kullanmakta istemiyorum kendim bununla nasıl baş ederim ya da edebilir miyim acaba:26: