Aşırı kilolu veya obez olmak diyabet gelişmesi icin bir risk faktorudur ama oyle gorunuyor ki bu daha kilolu hastaların bir avantajı olabilir: Şeker hastalığı teşhisi konulduğunda aşırı kilolu olan kişiler zayıf şeker hastalarından daha uzun yaşıyorlar.

Aşırı kilonun erken olume karşı koruyucu gorunduğu bu obezite ikilemi daha once kalp yetmezliği ve kronik bobrek hastalığında da goruldu.
Ama calışmanın yazarları bunun aşırı kilo almanın bir sağlık stratejisi olduğu anlamına gelmediğini soyluyor; aksine şeker hastalığı teşhisi konulduğunda zayıf olan kişiler zaten sağlıklarının kotuleşmesine yatkın. “Onların şeker hastalığının farklı olabileceğini ileri surduk,” diyorlar. “Obeziteyle ilişkisiz nedenlerden oturu şeker hastalıkları meydana gelmiş olabilir.”

Genel olarak şeker hastalığı olan kişilerin %85 ’i kiloludur. Aşırı kilo almak tip 2 şeker hastalığının en buyuk etmenlerindendir cunku aşırı yağ hucreleri vucudun glukozu parcalama şekline etki edebilir ve insulin uretir ama bazı normal kilolu bireylerde de şeker hastalığı medyama gelebilir.
Bir calışmanın yazarları, kişilerde kalp hastalığı risk faktorlerini takip eden onceki beş calışmanın verilerini incelediler. 1990 ve 2011 yılları arasında yurutulen calışmalarda şeker hastalığı teşhisi konulmuş, %12 ’si normal kilolu olan 2625 kişiyi kapsadı.

Araştırmacıların bulgularına gore, zayıf hastalar kiloları haricinde metabolik olarak obez olanlara benzer gorunuyorlardı. Ama kilolu şeker hastalarından olme ihtimalleri iki kat daha fazlaydı. Şeker hastalığına etki eden diğer risk faktorlerini, orneğin yuksek tansiyon, yuksek kolesterol ve sigara icmeyi ayarladıktan sonra bile yuksek olum oranları kaldı. Dahası, normal kilolu hastaların altta yatan başka hastalıklardan dolayı kilo veriyor olma ihtimallerini acıklamak icin araştırmacılar, şeker hastalığı teşhisinden sonraki iki yıl icinde olen kişileri haric bıraktılar. Erken olum riskinin iki kat olması kaldı.

Toplamda, şeker hastası olan aşırı kilolu ve obez kişilerde yılda %1,5, zayıf hastalarda %2,8 ’di.

Peki, normal kilolu insanlarda bu hastalığı ayrı tutan nedir? Bunu acıklamak icin bircok calışma gerekir ama yazarların birkac tahmini var. “Uygunsuz insulin uretimine genetik yatkınlık sorunun bir parcası olabilir. İnsulin salgılanmasıyla ilgili genetik ceşitlenmeleri keşfetmemiz gerekiyor. Genetik faktorlerin insulin direncini tetiklemesi ve olum oranıyla ilişkili başka bir şeyi etkilemesi de mumkun. Gercekten bilmiyoruz.”

Vucut yağının hala rol oynaması da mumkun. Calışmalar katılımcıların vucut kutle endeksini, boylarıyla kilolarının oranını olctu ama vucut yağ kompozisyonunu veya genel vucut ağırlığının ne kadarının yağ ne kadarının kas olduğunu hesaba katamadı. Gorunuşte zayıf olan kişilerin bircoğu kastan cok yağ taşıyordu, boylece dıştan zayıf gorunseler de icten şişmandılar. Orneğin, sağlıklı bir vucut kutle endeksi olan kişiler bile, karınlarının derinliklerinde ic organ yağlarına, sağlığa ozellikte zararlı olan yağlanma turune ev sahipliği yapıyor olabilirler cunku insulinin şekeri parcalama becerisini aksatacak hormonlar ve maddeler salgılar. Yeni calışmada yer alan zayıf şeker hastalarının bircoğu yaşlı olduğu icin muhtemelen daha az kas kutlesi ve daha cok yağları vardı.

Bulgular, şeker hastalığının sadece aşırı kilolu veya obez kişilerin hastalığı olmadığına ve doktorlarun zayıf hastalarında, ozellikle yaşlı olanlarda işaretleri araması gerektiğine dair uyarıyor. “Doktorların normal kilodaki insanlarda şeker hastalığı endişesi, daha kilolu şeker hastalarından daha yuksek olmalı.”

Kaynak:hemen sağlık