Artık kilo vermeye calışmaktan cok sıkıldım. Hayatımda hicbirşeyin duzeni kendi istediğim gibi gitmiyor. Bu yuzden en azından buraya gunluk şeklinde yazarak kendimi hizaya getirmeyi hedefliyorum.
Kilo alma hikayem;
Aburcuburu cok seven biriyim.Lise yıllarımdan itibaren nasıl olsa zayıfım diye yedikce yedim. Her gun ya pizza ya hamburger, evde de cips, cikolata, biskuvi, asitli icecekler derken kilo alma rutini ustume yapıştı.
Universiteye başladım.58- 60 arasında gidip geliyordum o zamanlar. Bu arada boyum 160 cm. Yuvarlak hatlı hatta yusyuvarlak suratlı da bir kızım. Vucudum 60 kiloyken yuzum 65-70 gosteriyor maalesef. Sonra universitede yanlış arkadaşlıklar, derslerin ağırlığı, aileden uzaklık derken... stresle gelen kilo artışı ve en son 69 ları da gordum. Cips deyince gozum donuyor napayım
Annem beni gorunce hemen diyetisyene gittik. Şuan meşhur olan AYCA KAYA'ya. Yontemi işe yarıyor.Cok da tatlı birisidir kendisi. Sonra 57 kg kadar duşebildim en fazla. Saymaktan sıkılıyor insan bir sure sonra. Ben cok bıdı bıdı bişilerle uğraşmayı sevmeyen bir insanım. Sonra saymayı bırakınca zaten kısa surede geri aldım kiloları.
1.5 sene sonra 67 kg ile yine kocaman bir ben
Sonra kendim denedim diyet yapmayı ve olmadı. Annem beni bu seferde bu metabolik balans yontemiyle tanıştırdı. Bu yontemi sevdim aslında. Oğunler arası 5 saat yani midene oğretiyorsun:-Bak oyle kafana gore acıkamazsın. Belli saatlerin var. Ona gore, Benim kafamı bozma.diyorsun.
Bir sure sonra vucudun buna alışıyor. Ve bu aclık zamanlarıyla beraber hem miden hem bağırsakların hem de karaciğerin dinleniyor.Bir nevi oruc gibi. Neyse bu yontemle de 53 kiloya kadar duştum ve cok uzun sure vucudumu korudum. Okul bitip eve gelince; anne yemekleri iş bulma stresi, evlenememe stresi derken şimdi 63 kiloyum ve tekrar o gunlere donmek istemiyorum. Bu yuzden metabolik balans tadında ama kendi istediklerimi yiyerek bir plan oluşturdum kendime. Ve burada da hergun yazacağım. Bana eşlik ederseniz sevinirim.