23+5 te suyum geldi birden ve hastane surecimiz başlamış oldu ve koskoca istanbulda erken doğum icin kabul edecek biyer bulamadık araştırma hastanesinde iki gece beklemedikten sonra ozel gungoren hastanesine apar topar sevk edildim. Bu sure icinde suyum kesintisiz gelmeye devam ediyor biyandanda kanamalar başladı tabi gittiğim ilk gece doğum dendi doktorun dediği cenini almamız lazım anneyi zehirliyor oan dunya başımı yıkıldı derken aslında o an yıkılmamış sonradan yaşayarak anladım. Sonrasında yatış verdi 15 gun kımıldamadan gece gunduz yattım serumlar iğnelerle 17gun doğum oldu malikim 26+5 te 950 gram 36 cm doğdu 100gun herşey iyiye giderken birden kalbi durdu ve kabus başladı... 3 dakika kalbi duran kucucuk beden nasıl dayansınki zaten.. once beyninde oluşan odem sonra beyin kanaması ve ard arda gelen şeyler .. gun gun yalvararak dua ediyodum rabbime acılarını dindir bana ver diye biyerim ağrıdığında şukrediyodum yavrumun acıları bana geliyor diye ve kucucuk kuzum gunden gune daha kotu oluyordu.. en sonunda bobrekleri calışmadı 6 gun sonunda zaten şişen bedeni patlayan akciğerleri dayanamadı ve kuzumu rabbim aldı bizden. Verende allah alanda allah. Bunu yaşamak kadar acı bişey yokmuş ama acılarımı dindiren kuzum var 2bucuk yaşında ve o iyiki var yoksa tek başıma mumkun değil atlatamazdım.. ve 20gunumuz bugun ve kızım hergun sabah namazında kalkıp kardeşim diye ağlıyor.. rabbim evlatlarımıza sağlık bizlerede onlara bakma gucunu kuvvetini versin