Herkese merhaba..oğlum 4 yaş 3 aylık. Bebekken emmedi mamayla beslendi. O zamanlar da cok uzuldum cok yıprandım.Daha bir kac gunlukken kafasını memeden ters tarafa cevirirdi. 4. Ayına kadar ben hep yanındaydım..sonra işe başladım.Sonra babannesi baktı.babası ve babannesi herşeyi oldu..ben yok gibiydim hayatında hatta nereden cıktı bu kadın hic gelmese modundaydı..Kucağıma gelmez opmez ve sevmezdi.Ben cok cabaladım cok uğraştım bu durumu değiştirmek icin..sinirlerim de harap oldu tabi..tahammulsuz bir hale geldim artık yıllardır..cunku ne kadar cok cabalarsam cabalayayım olmuyor..hep olumlu olmaya guler yuzlu davranmaya calışıyorum gene aynı.. Eylul de ana okuluna başladı. Bir de vurmayı oğrendi orada..gulerken şakalaşırken bile vuruyor tekme atıyor bana..herşeyiyle ilgilenmeye calışıyorum gene de hep babasını istiyor.Gece uykuda korksa babasına sesleniyor..herşeyi onunla yapmak istiyor.ben bugun cıkıp gitsem annem nerede diye sormaz..o kadar uzuluyorum ki..ne yapayım bilmiyorum..aranızda boyle birşey yaşayan oldu mu..neler yaptınız..