Arkadaşlar oldukca kısa anlatmaya calısıcam. Kızım su an tam 37 aylık. 30 aylıkken kardeşi doğdu. Kızım cok sosyal gezmeyi seven hatta anne sen gelme ben anneanneme yalnız gidicem diyen bir cocuktu. Kardeşten sonra bu durum değişmedi. Geceleri kardeşi yanımda yattığı icin o da ağlayarak annemle uyuycam dedi ben de vicdan yaptığım icin yanıma aldım. Kardeşi olduğundan beri benimle uyuyor sadece benimle onun yatağında. 35 aylıkken kreşe başladı ve epey zor zamanlar gecirdik ağlama krizleri gitmek istemiyorum vs vs. Kreşindeki oğretmenlerinin yonlendirmesi ile pes etmedik. Sadece kapıdan girerken ağlıyordu gun icinde etkinliklere katılıyordu gayet mutluydu. Ve artık giderken de ağlamıyor cok mutlu okul ne zaman acılacak arkadaşlarım geldi mi falan diye soruyor. Ama sorun şu ki kreş harici asla benim yanımdan ayrılmıyor. Asla kimse ile gezmeye parka gitmiyor. Ben tek basıma doktora dahi gidemiyorum ben de gelicem diye ağlıyor hatta oyle bi durum ki coğu zaman evin icinde beni kucağına al diyor. Mutfağa gitme diyor (ev acık mutfak). Annem varken duşa girsem kapıda bekliyor. Veli toplantısına gittim evde annem vardı ben gelene kadar ağlaya ağlaya yatağında yatmış. Bazen gun icinde taktığı bi şey olursa gece cığlık cığlığa uyanıp ağlıyor. Orneğin pizza yiycem diye ağlıyor gece 2-3 te.Yani boyle bi cocuk değildi Ne yapıcam bilmiyorum herşeyi benim yapmamı istiyor tamam ama tutturmaları istediği o an olacak Corba istiyor olana kadar bekleyemem diyor. Yaşadığım şehirde ne yazık ki pedagog yok online araştırdım guvenemedim her turlu onerinize acığım. Bu arada kardeş kıskanclığı olduğunu duşunmuyorum kardeşiyle ilgilenmeye pek fırsatım olmuyor buyuk kızımla daha cok ilgileniyorum ve kardeşine şimdiye kadar verdiği bir zarar olmadı tam tersi cok seviyorum cok tatlı der