Bende doğum hikayemi sizinle paylaşmak istedim. Cuma gunu saat gece 3 gibi sancılarım başladı ama aile buyuklerim sancılarım sıklaşmadan hastaneye gitmemem gerektiğini soylemişti.Sancılarım başladığında doğumun bu kadar kolay olacağını duşunmuyodum
Saat 3,5 gibi nişan geldi. Onu gorunce heyecan, korku, sevinc butun duyguları aynı anda yaşamaya başladım.Titremeye başladım ne kadar istesemde kendime engel olamıyordum. Sancılarım sıklaşsın diye beklemeye başladım yatakta. 4 gibi uyumuşum kendime geldiğimde saat 7 olmuştu. Kaynanam artık hastaneye gidelim diye ısrar edince eşimi uyandırdım. Sancılarım o kadar hafifti ki ben hala gitmek istemiyordum cunku acılma olmadığını duşunuyodum. Benim rahat davranmam eşimi de rahatlatmıştı. Eşim gayet rahat kalktı hazırlandı arabayı hazırladık ve yola cıktık. Arabada gayet sakin radyo dinleye dinleye gittik hastaneye. Saat 7,5 olmuştu hastaneye ulaştığımızda. Dr beni doğumhaneye aldı.Ben o kadar emindim ki eve geri doneceğimizden gayet sakin girdim iceri. Dr 3 cm acılma var hadi bakalım sancı odasına dedi gulerek. İşte o an ben şok oldum ve tekrar başladım titremeye. O zamana kadar kendi annemlerde hastaneye gelmiş hemen yanıma aldılar annemi. Saat 11e kadar sancılarım gayet dayanılırdı. 11den sonra sancılarım cok cok ağırlaştı ama dayanılmaz değildi.1'e 5 kala ebe doğumun başladığını soyledi apar topar doğumhaneye gectim. Saat 1de Zeynep'im kucağımdaydı. 4 yada 5 kere ıkınma sonunda bebeğimi kucağıma aldım cok şukur. İmkanınız varsa normal doğum yapın korkacak cok bişey yok. Az bişey korkabilirsiniz ama Saat 7 de başlayan maceram 1 de tamamlandı. Ama Zeynep'imi kucağımı alınca herşeyi unuttum.