Beni belki sayfalardan goren vardır. Ben bu surece 6 aylık evliyken başladım. 6. Ayıma kadar korunmadik. 1.5 yıllık evliyim şuan. Hamile kalamayınca ben 6 aylık evliyken ozel bi hastaneye gittim ilk ay ovitrille sonraki ay klomen ovitrlle .. femera merional ovitrlle derken her defasında bekleme surecinde bu sefer oldu diye duşunerek ağır iş gormemeler kendimi hamile gibi sanmalar neler neler hayal kurmalar ama her defasında sonu husran. benim yumurtalarım oluyr eşimde problem yok ama ben hamile kalamıyorum doktorum hsg cekelim dedi hsgyide bi ilac gibi duşun cekildikten sonra hamile kalanlar var. Eşim musade etmedi erken dedi. Ama ben hala hamile kalamıyorum. Bu arada eşimin taini cıktı ve eşim ev tutmak icin istanbula geldi. Bende buyuk bir şehre gidiyoruz herşey orda zor olur diye gitmeden hsgyide cekileyim diye duşundum. Herşey ayarlandı hsg cekilmeye gittim anestezili filmi cekildim. Gozlerimi acar acmaz icime mı doğmuş bilemedim ağlayarak kapalı demi dedim. Sonra doktorun yanına gittim ağlayarak doktor bana cok uğraştım ama kapalı acılmadı tuplerin dedi . Beni tutana aşk olsun yaşadığım şoka mı aglym duyduklarımamı . Rahmin falan herşey gayet iyi uzulme istanbula gidiyorsun en iyi tup bebek doktorlari orda tup bebek denersin dedi. Ama benim kulaklarım o an sadece iki tupumde tıkalı cumlelerinde kaldı. Detayları konuşamadan zor attım kendimi dışarı. O gun ki acının tarifi yOk izahı yok herşey bitti sandım. Bir yanda deli gibi yolda avmde gordugu cocugu seven eşim bir yanda iki tupude tıkalı olan ben. Gunlerce ağladm yemedim icmedim eşim olmadığı ev tutmaya gittiği icin annemlerde kaldım odaya kapattım kendimi dışarı cıkmadım eşimle boşanmayı bile duşundum onun ne sucu vardı ki sonucta o baba olmayı hakediyordu hic birşey duzelmez hayat devam edemez sanyrdm ama hayat işte oldum desende yaşamaya devam ediyorsun dussende kalkıp devam edioyrsun . Kalktık geldik bu koca şehre psikolojim zaten alt ust birde uzerine ailmden ayrılmak eklenince benim icin zehir oldu hayat gece gunduz gozlerim yaşlı eşim işten gelse ağlıyorum uyuyor gece ağlama sesime uyanıyor . Pandemi girdi sonra araya tamamen elim kolum bağlandı garip memleket yol bilmiyorsun iz bilmiyorsun birde ustelik yasaklar var başladım netten forumdan araştırmaya tuo bebek doktorlari flan bulmasına buluyorsun ama tedaviye başlayacak para yok borc cok fazla deli gibi istiyorsun ama elden gelen bisey yok . O gunleri nasıl atlattım nasıl gecti anlatamam. 3 ay oncesine kadar baktım ki evde durmakla bu borc bitmiyor ben derdimi biliyorum ama derman bulamıyorum borclarn bitmesine daha 5 yıl var ve benim artık dayanacak gucum yok. Biran evvel bu parayı biriktirmm lazım. Is aramaya başladım . Bı iş başvuruma geri donuş yaptılar o kadar iş bulmaya odaklamışım ki kendimi karşı yakadaymış farketmemisim bile gelebilir misiniz dediler ben istanbulun binucunda oturuyorum iş teklifi bi ucundan geliyor ama kabul etmekten başka carem yok gelirim dedim kabul ettim. 3 4 ay eğitim sonra home-office bi iş. Hergun sabah 6 da cıktım akşam 10 da geldim evime 5 saatim gunluk yollarda geciyordu oluyordum yorgunluktan ama yorgunlugum hergun artıkca ben bir adım daha bebeğime yaklaşıyordum 2 ay boyle devam etti şimdi home office calışıyoruz ve ben tedavi paramı biriktirdim tup bebek tedavisine başladım. Cok şukur Rabbim buraya kadar izin fırsat verdi. Inşallah sonuda guzel olur . benim gizli ailem burda sizlersiniz. Kimseye soyleyemediklerimi soyledim konuşmadıkları mı konuştum. Şimdi dualarınıza talibim. Allah isteyen herkese icindede bana tez vakitte anne olmayı nasip etsin. Uzun oldu ama cok doluydum bi nebzede olsa icimi dokmek istedim. Hakkınızı helal edin