Tup bebek denemelerim boş folekul sendromu ile sonuclandı ne yaparsam yapayım bir bebeğim olmuyor akrabalardan sağdan soldan surekli bebek haberleri alıyorum ve herkes haklı olarak mutluluğunu paylaşıyor bu duygunun ne kadar mukemmel olduğunu anlatıp duruyorlar bana tum kalbimle onlar adına seviniyorum ama her gebelik duyduğumda da bir icim burkuluyor kendi adıma o kadar cok hevesleniyorum ki artık dayanılmaz bir hal aldı ben ne yaparsam yapayım hep husran ile sonuclanıyor psikolojim darmadağın oldu herkes psikolojik olarak ben kadar kotu mu etkileniyor sizler neler yasıyorsunuz psikolojinizi nasıl sağlam tutuyorsunuz psikolojik destek alıyormuşsunuz?
En cok da duygularınızı merak ediyorum sizde her gun ağlıyormusunuz ne yasıyorsunuz lutfen paylaşın yalnız olmadığımı bileyim