Yaklaşık uc yıldır infertilite tedavisi goruyorum. Herhangi bir sağlık problemim yok. Oncesinde 3 doktor değiştim. Burdaki hatam normal kadın doğum doktorlarını tercih etmem. aşılama ve tup bebek alanında uzman bir doktora gidilmeli diye duşunuyorum. Ne gerekiyorsa o yapılır diğer turlu tedavi surekli başa sarıyor. Neyse sonunda basaksehire geldim dışarda iki aşılama oldu diye direkt tupe gececektik heyet raporu cıktı tabiki bu iki ay surdu zordu git gel git gel insan yıpranıyor. Daha sonra iğneli aşılama olmadığı icin tekrar infertilite bolumune gonderildim başa donduk. Orda aşılama tedavisine başladık birincisi başarısız oldu. İkincisinin sonucunu bekliyoruz. Bunlari anlatma sebebim gidicek olanlarin bilgilenmesi icin. Heyet raporunda baya sık doktora gottim her gun ayrı ayrı doktorlardan onay alındı meme ultrasonuna 3 ay sonraya gun verdikleri icin dışarda cektirdi. Anestezi raporunun onayını 2 hafta bekledik. Aslında normal gibi anlatınca ama yaşarken sıkıntılı surecler. Muayene surelerinin azlığı doktorların ki daha cok asistan doktorlarin egosuna maruz kalmak hırslarini sizden cıkarmaları aşılama esnasında bile hic bi laf etmediğim halde ne oluyo bu hastaya şoka girdi galiba gibi alakasız bı cumle kurulması bile insanın canını cokca sıkıyor. Şikayet bile edemiyorsunuz hani tedavi decam ediyoe oğrenirlerde canınizi daha cok sıkarlar diye. Zaten asistani danışmanı bilmem nesi hepsinden daha artist ozellikle sağlıkta şiddet diye bağrılan bu donemde bunların hastalarına yaptığı ozellikle kadının kadına yaptığı psikolojik şiddet ten hic bahsedilmiyor. Jep onlar hakli ve bilgili. Siz sizse pek birşey ifade etmiyorsunuz onlar icin. Onlar icin 100 hasta bak gec tedavi yapilsin soru sormak konuşmak iletişim kurmak yok. Bu bi cok hastanede boyle tabiki. Ama bizim sucumuz ne bilemiyorum tabi. Muayene surelerinin kısalığı doktor azlığı peki bu sekilde davranilmayi biz hak ediyor muyuz? Boylesi guzel birsey icin anne olmak icin yanip tutuşurken ustelik. Daha sayamadığım cumleler var tabiki suan aklimda kalmadi ama ağladığımi hatırlıyorum hastane donuşlerinde.