Bebeğim olmuyor bunu yaşayan ne ilk ne son kadınım ama psikolojim artık yerinde değil. Ben Cajiliyeti kabul edemiyorum. Cok duşuncesizler bebeğim olmadığını bilmelerine rağmen bana bu konuda bir suru sacma soru yoneltebiliyorlar olmadı olmadı ben bunu kabullenmeye sindirmeye calışırken onların ustume bu kadar gelmesi beni hayattan soğuttu. Maalesef etrafımda bir suru cahil var ve hicbirinden uzaklaşmam mumkun değil hayat şartları... katlanmak zorundayım katlanamıyorum.

Cinler bana musallat olmuş ondan dolayı cocuğum olmuyormuş.
Ha bir de ben Oğretmenim pandemide haram para kazanmışım o da tup bebek masrafı olarak benden cıkmış

Abimin eşi gecmiş karşıma ailede hamile olanları sayıyor. Tanımadığım insanların bile hamile olduğunu anlattı

Kuzenlerim yiyecek ekmekleri yok 3. Ye 5. Ye hamileler. Her seferinde sende yok mu ?

Bir başkası gecmiş karşıma anneliğin ne kadar guzel bir duygu olduğunu anlatıyor.

Etrafımda neden bebek yapmadığımı sormayan 2 3 insan kaldı.
Oyle bir toplum baskısı var ki uzerimde yeter artık yeter ben cok bunaldım hayattan insanlardan ne yapacağımı ne duşuneceğimi bilemez haldeyim