Herkese selamlar, bugun korkunun klasiklerinden bir seriden gelen, klasik korku oyunlarının tanımını yeniden şekillendiren Amnesia: Rebirth oyunundan bahsedeceğiz. Siz oyun oynadığınızı sanarken size oyunlar oynayan ve bir şekilde sizi kendi rızanızla kucağına davet eden bu yapımın detaylarına ineceğiz. Ne ucuz diye adlandırabileceğimiz bir anda fırlamalar ne de "senin ne sorunun var da buraya giriyorsun?" diye sordudan hamleler. Tamamıyla klasik bir korku oyunu ve tamamıyla Amnesia...

Amnesia: Rebirth oynamıyorsunuz, o sizinle oynuyor!​Hikayenin giriş kısmını anlatıp gececeğim, her saniyesini ve bulduğunuz her notu okumanın anlam kazandırdığı bir yapısı olduğu icin gerisi spoiler olacaktır. Ana karakterimiz eşi Salim ile birlikte bir ucak seyahatinde. Salim Cezayirli, bizim karakterimiz Tassi de Fransız. Cezayir collerinin uzerinde seyrederken bir anda ucak bir ceşit arıza vererek duşuyor. Başlangıc biraz klişe gibi ilerlese de animasyonlar ve sahnenin gerginliği bu klişeliği bastırıyor diyebiliriz. Ucakta uyanarak başlıyoruz ve karakterimizin kontrolu ilk kez bizim ellerimizde oluyor. Hikayenin baya dolambaclı ve size bir şeyi "tam olarak aldığınızı hissederken asla almamış olduğunuzu gosteren" turden olduğunu soylemeliyim. Duşmanınız asla tam olarak duşmanınız değil, sizinle surekli oynuyor ve zayıf noktalarınıza saldırıyor. Bunun da hikayenin ilerleyişi sırasında oyundaki karakter ile sizin yer yer aynı şeyleri duşunmenize yol actığını belirteyim.







Oynanış mekanikleri ve bulmacalarla başlamak istiyorum. Amnesia serisinin vazgecilmezi fizik nesneleriyle etkileşim bu oyunda da cok onemli. Bazen bir tahtayı alıp doğru şekilde yere bırakarak uzerinden gecmeniz gerekiyor, bazen de sadece merak edip bir canağı kırarak sizin icin hayati onem taşıyan kibrit bulabiliyorsunuz. Kibritler demişken, oyunun buyuk bir kısmı kapalı ve karanlık ortamlarda geciyor. Bir korku oyunundan gunluk gulistanlık bir parkta gecmesini de bekleyemezdik. Ortamlar alabildiğince dar ve tehditkar. Fizik nesneleriyle olan etkileşimleriniz ve diğer sabit nesnelerle girdiğiniz etkileşimler cok başarılı. Kontrolcu ile oynadım ve yer yer yaptığım şeyleri hissettiğim oldu. Bu korku oyunlarında cok onemli ancak cok da goze carpmayan bir kısım. "Yaptığınız şeyleri hissetmek" oyunun size doğrudan bir kanal yoluyla bağlayıp sizi gonlunce korkutabilmesini sağlıyor. Bu da iyi geliştirilmiş bir korku oyununu diğerlerinden ayırır. Amnesia bu anlamda gecer not aldı diyebilirim.







Ayrıca diğer Amnesia oyunlarını oynadıysanız aşina olduğunuz bir sistem hala varlığını surduruyor. Karakterimiz karanlıkta kaldığında ya da yalnızca korkunc şeyler gorduğunde (buna yukseklik korkusu da dahil) stres seviyeniz yukseliyor. Bazı bolumlerde "Ludanum" adı verilen rahatlatıcı ilaclar bulabiliyorsunuz ancak bu cok nadir oluyor. Genelde bu stres anlarında aydınlık olan bir yere gecip bir sure beklemeniz gerekiyor, başka yontemler de var ancak spoiler olacak. Bahsetmesem de onları da cok beğendiğimi, oyunu oyuncunun nazarında icselleştirdiğini soylemeliyim. Stres vucudunuzu ele gecirdiğinde bir anlamda karanlık tarafa geciyorsunuz. Stres ile tetiklenen bir hastalığınız var ancak bunun ne olduğunu ne doktorlar biliyor ne de siz. Amnesia Rebirth'un temel yapısı "kac ve kurtul" uzerine, coğu zaman saklanmak durumunda kalmıyorsunuz. Korku olayları genelde tetikleyiciler ile calışıyor ancak bir yerde gereğinden fazla oyalanırsanız rastgele korkunc şeyler yaşayabiliyorsunuz. Bu da "ben burada goreceğim her şeyi gordum şimdi gonlumce gezip etrafı kurcalayabilirim" hissini alıyor. Yerine "aman tadımız kacmasın gidelim buradan" diyerek ilerleyişe devam etmenizi sağlıyor.







Bolum tasarımları ve grafikler bambaşka bir şey!​Bolum tasarımları resmen "ben korku oyunuyum" diye bağırıyor. Gezinirken her an bir yerden bir jumpscare (ekranınızda bir anda beliren korkunc şeyler) ile karşılaşacakmış gibi hissediyorsunuz. Hayır... Amnesia oyle bir seri değil. Ucuz korkutma hareketleri yok, eğer korkutursa iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Sadece şu konuda belki eleştirebilirim, bolumlerde cok fazla fizik nesnesi olması yururken bunlara takılabilmeniz anlamına geliyor. Onları da kolaylıkla kaldırıp atabiliyorsunuz. Amnesia Rebirth oynarken elinize sığacak ve kaldırabileceğiniz her şeyi kaldırıp yerini değiştirebiliyorsunuz. Bazı kısımlarda bu ozellik bulmacalarınız icin size yardımcı olurken bazen de sadece bir kapıyı acmaktan korktuğunuz icin kapıya canak comlek fırlatarak acılmasını sağlayabiliyorsunuz. Tabi bu her kapıda olmuyor, bazı kapıları cekmek gerekiyor. Bolum tasarımlarında son olarak şuna da değineyim, harika bir ceşitlilik mevcut. Bazı haritaların bazı yerlerinde birden cok yolunuz oluyor ve birini secerek ilerliyorsunuz. Bunlar oyun deneyiminizi değiştiriyor ve oyun bittikten sonra bir "yeniden oynanabilirlik" kazandırıyor. Ayrıca bulmacaları da cozmenin birden fazla yolu var ve bu yollar oyun deneyiminizi etkiliyor.







Gel gelelim grafikler ve atmosfer kısmına. Oyun bu anlamda gercekten cok etkileyici. Yazarken iki kez duşunuyorum "abartıyor muyum acaba?" diye fakat abarttığımı duşunmuyorum. Bazı sahnelerde gercekten buyuleyici gorunuyor ve korksanız bile cok guzel gorunduğu icin sanat kaygısı guderek cellatınızın baltasına aşık olabiliyorsunuz. Hayır burası bir spoiler değil, oyunda cellat ve balta yok. Aydınlatmalar, parcacıklar, ozellikle dinamik aydınlatmalar (kibrit, gaz lambası gibi) cok guzel bir gorsellik sağlıyor. Oyunun bir kısmında mağaralarda bulunuyorsunuz, burada yine yukarıdan gelen ışık huzmeleri, karanlığın belirsizliğini cok guzel hissettiriyor. Karanlık demişken, oyunda ışığınızın olmadığı yerlerde de ufak bir aydınlatma desteği alıyorsunuz. Karakteriniz cevresini cok az yalnızca yolu gorebileceğiniz şekilde aydınlatıyor. Bunun ne kadar gercek dışı bir olay olsa da korku oyunlarında olmasının gerekliliğine inanıyorum. Doku cozunurlukleri cok guzel fakat burada bir şey cok dikkatimi cekti. Ana duşmanımıza yeterince yaklaştığımda cok da korkulacak bir şey olmadığını gordum. Evet, birkac kez delilik yapıp ustune koştum. Model olarak daha detaylı ve daha urkutucu gorunebilirmiş, ancak animasyonları cok deli! Cığlıklar atarak kacmanızı sağlıyor. Performans olarak ise benim hafiften yaşlanmakta olan sistemimde cok iyi calıştı. En yuksek ayarlarda dahi sabit 60FPS aldım. Optimizasyonu oldukca başarılı.







Bir paragraf da oyunun bende bıraktığı izler icin acmak istiyorum. Oncelikle dokunaklı ve etkileyici bir hikayesi olduğunu belirtmeliyim. Cok enteresan yerlere giden ve Cezayir'de bir colde gectiği icin icinde İslam unsurları da barındıran hikayesine ilk etapta yabancılık cekmiyorsunuz. Sonradan fazlasıyla dallanıp budaklanıyor ve bambaşka bir boyuta geciyor. Burada "Ne oluyor farklı bir oyun mu oynuyorum ben" tarzında duşuncelere surukluyor sizi. Ancak bir yerden sonra hikaye herkesi etkileyecek bir hikaye olmaktan uzaklaşabilir. Buna sizin ilgi alanlarınız ve hayata bakışınız buyuk etki ediyor. Bulmacaları cozdukce verdiği ilerleme hissi tatmin ediyor ancak bulmacaları yeteri kadar zor bulduğumu soyleyemeyeceğim. Oynamaya karar verirseniz cok fazla yaşayacağınız "ulan hep gozumun onundeymiş nasıl atlamışım" hissi oyunun size cok az yardım etmesinden oturu yaşanıyor. Bu da oyun suresini kişiden kişiye değişken hale getiriyor. Oyle ki bulmacaları cok hızlı cozerek ilerleseniz bile oyunu 10-15 saatten once bitirmeniz zor. Zaten oyunun başında "Oyunu bitirmek icin oynamayın. Hikayeyi ve olayları anlamak icin gayret edin" tarzında bir metin beliriyor. Daha girerken oyun size bunun bir speedrun macerası olmadığını, hikayeyi irdeleyerek ve ipuclarını dikkatlice izleyerek ilerlemeniz gerektiğini soyluyor. Zaten oyunu bitirdikten sonra bile tekrar başlayıp ilk seferde girmediğiniz ve gormediğiniz yerlere girerek tekrar oynamak ve farklı bir deneyimle tekrar bitirmek gibi bir şansınız var. Yani oyunu satın aldığınızda sizi uzun bir sure ekran başına kilitleyecektir.







Uzun lafın kısası​Amnesia: Rebirth serinin klasik dokusunu bozmadan eklediği yeniliklerle şahane bir korku oyunu olmuş. Eğer korku oyunu arıyor ve ekrana bir şeyler fırlatmadan, "edebiyle delikanlı gibi beni korkutsun" diyorsanız sizin icin bu oyunu gonul rahatlığıyla onerebilirim. Psikolojik korkunun tanımını yeniden şekillendiren, grafikleriyle, atmosferiyle ve bolum tasarımlarıyla sizi icine cekip, sonra sizinle başka başka oyunlar oynamayı başaran nadir yapımlardan. Ancak eğer "kac ve kurtul" tarzındaki korku oyunlarından ziyade mucadele edebileceğiniz ve duşmana yanıt verebileceğiniz oyunlar arıyorsanız uzak durun, sizin icin bu oyun fazlasıyla sıkıcı gelebilir. Steam ve Epic Games Store uzerindeki fiyatı sunduğu deneyime nazaran oldukca uygun, aynı zamanda boyutu da inanılmaz buyuk değil. Oyunda Turkce dil desteği olmadığından hikayeyi anlamak ve derinliklerine dalmak icin iyi bir İngilizce bilginiz olması gerektiğini de soyleyeyim. Amnesia: Rebirth oyunundan size aktaracaklarım bu kadardı, bir başka incelemede daha goruşmek dileğiyle. Sevgi ve oyun ile kalın.