Maddi değeri olan duran varlıkların yıllık aşınma ve yıpranma oranın hesaplanıp gider olarak belirlenmesine amortisman denir. Taşınmazlar ve altyapı (tesisat, yol vb) gibi maddi duran varlıkları kapsar. Coğunlukla yıllık amortisman değeri olarak hesaplanır ve hesap defterinin gider hanesine işlenir.

Vergi Kanunu kapsamınca amortisman tutarı en fazla, malın değerinin %20 ’si olabilir. Mukellefler belirlenmiş amortisman oranının aşılmaması koşulu ile amortismanı gider olarak gosterebilir. Tutarın belirlenerek gider olarak işlenmesine de amortisman ayrılması denir.

Amortisman ayrılması Maliye Bakanlığı tarafından belirlenen şartlara tabidir. Kullanımın bir seneyi aşması, aşınma ve yıpranmaya maruz kalması, envantere kayıtlı bir şekilde kullanıma hazır olması ve Maliye Bakanlığı tarafından belirtilmiş kıymet oranını aşması halinde amortisman ayırma işlemi yapılabilir. Mukellefler amortisman hesabını, taşınmazı aldıkları anda yapmazlar. Kullanımın bir seneyi aşması halinde yapıp “Odenen Ucret ve Diğer Giderler” bolumune kaydederler.

Amortisman hesaplama icin uc yontem kullanılır: Azalan bakiyeler, normal amortisman ve fevkalade amortisman. Normal amortisman yonteminde gider yıllık olarak hesaplanır. Değerli taşınmazın kıymeti, ekonomik omrune bolunur ve amortisman tutarı belirlenir.

Azalan bakiyeler yontemi coğunlukla birikmiş amortismanlar icin kullanılır. Bu yontemde giderler zamanla azalır. Fevkalade amortisman ise doğal afetler nedeniyle oluşan giderleri hesaplamada kullanılır