Goethe'nin şiir anlayışı: "Şiir ozu, hayat ozudur" anlayışına dayanır. Şiir, icten doğar, ic hayatın deyişidir. Yaratıcılıkta hicbir amac yoktur. Bicim duygulara dokunur ve şair, kişiliğini bu dokuda gosterir. Gercekten de Goethe'nin butun şiirleri duyguludur. Kişiliği "kımıldanışı, bir yanyana dizişin durgun aynasında ve coşkun bir karşı karşıya koyuşun dramatik betimlerinde" gozukur. Her biri, hayatının canlı yaşayışlarıdır. Renkleri de hayatı gibi cok ceşitlidir. Hikaye, dram, muzik, felsefe ve yergi oğeleri birbirine karışmış, icice dolanmıştır.
Şiirlerinin başında Lied'leri gelir. Bunlar, muziklerini kendilerinde bulmuş, kolaylıkla ezgilenebilen şarkılardır. Her biri sanki,
hic tekniğe bağlanmadan, hicbir hazırlık donemi gecirmeden, duyguların taşmasıyle yaratılmış, ritim ve melodi oluvermişlerdir. Goethe'nin: "Ben şiirleri değil, şiirler beni yapıyor" cumlesinden de bu anlaşılmaktadır. Gerci onun cabucak yarattığı şiirler de yok değildir. Gece yarısı, birdenbire gelen esinle ''uyurgezer" gibi bir halde yazdığı şiirlerinden kendisi mektupların soz eder. Ama ote yandan da gene bircoğunu uzun bir hazırlıktan sonra kaleme alabilmiş, bircok konu ve
konulukları uzun yıllar icinde taşımıştır.
Şiirlerinin başında Lied'leri gelir. Bunlar, muziklerini kendilerinde bulmuş, kolaylıkla ezgilenebilen şarkılardır. Her biri sanki,
hic tekniğe bağlanmadan, hicbir hazırlık donemi gecirmeden, duyguların taşmasıyle yaratılmış, ritim ve melodi oluvermişlerdir. Goethe'nin: "Ben şiirleri değil, şiirler beni yapıyor" cumlesinden de bu anlaşılmaktadır. Gerci onun cabucak yarattığı şiirler de yok değildir. Gece yarısı, birdenbire gelen esinle ''uyurgezer" gibi bir halde yazdığı şiirlerinden kendisi mektupların soz eder. Ama ote yandan da gene bircoğunu uzun bir hazırlıktan sonra kaleme alabilmiş, bircok konu ve
konulukları uzun yıllar icinde taşımıştır.