Siyaset bilimci Dr. Lawrence Britt, 20. yuzyılın gorduğu en tipik faşist rejimleri
(Hitler?in Almanya?sı, Mussolini?nin İtalya?sı, Franco?nun İspanya?sı, Suharto?nun
Endonezya?sı, Pinochet?nin Şili?si) inceleyerek faşizmin 14 karakteristik ozelliğini
tespit etmiş.

Britt'in cok tartışılan, hatta Umberto Eco'nun bir yazısından fazlaca esinlendiği
soylenen unlu makalesi, 'yeni başlayanlar icin 14 derste faşizm'i anlatıyor:

1. Guclu ve surekli milliyetcilik: Faşist rejimler, surekli olarak vatansever şiarlar,
sloganlar, semboller, marşlar ve diğer ıvır zıvırı kullanma eğilimindedir.

2. İnsan haklarının aşağılanması ve hor gorulmesi: Duşmandan korku ve
guvenlik ihtiyacı nedeniyle, faşist rejim altındaki insanlar, 'ihtiyac' gereği belirli
durumlarda insan haklarının goz ardı edilebileceğine ikna edilirler. İnsanlar
işkence, yargısız infaz, siyasal suikast, uzun sureli gozaltı gibi uygulamalara
karşı başını başka tarafa cevirme, hatta bunları onaylama eğilimindedir.

3. Duşmanların/gunah kecilerinin birleştirici bir neden olarak tanımlanması:
Ulkenin guvenliğini ve butunluğunu tehdit eden duşmanın ortadan kaldırılması
icin insanlar histerik kalabalıklara katılıp sokaklara dokulur; Bu duşman tanımının
icinde ırksal, etnik ya da dinsel azınlıklar, liberaller, komunistler, sosyalistler,
teroristler, vs. vardır.

4. Ordunun ve militarizmin yuceltilmesi: Yaygın yerel sorunlar olduğunda bile,
orduya hukumet butcesinden aşırı miktarda pay verilir ve yerel gundemler goz
ardı edilir. Askerler ve ordu hizmetleri alabildiğini yuceltilir.

5. Cinsel ayrımcılığın şahlanışı: Faşist ulusların hukumetleri, neredeyse tamamen
erkek-egemen olma eğilimindedir. Faşist rejimlerde, geleneksel cinsiyet rolleri
daha katı hale getirilmiştir. Kurtaj karşıtlığı ve homofobi had safhadadır.

6. Kitle iletişim araclarının kontrol altına alınması: Kimi zaman medya hukumet
tarafından doğrudan kontrol edilirken, diğer durumlarda dolaylı olarak diğer
genelgeler, mevzuatlar, sempatik medya temsilcileri ya da yoneticileri
tarafından kontrol edilir. Sansur, ozellikle savaş donemlerinde oldukca yaygındır.

7. Ulusal guvenlik takıntısı: "Korku" hukumet tarafından, kitleler uzerinde
harekete gecirici bir arac olarak kullanılır.

8. Din ve yonetimin icice gecmesi: Faşist ulus hukumetleri, ulus icindeki en
yaygın dini, kamuoyunu manipule etmek icin bir arac olarak kullanır. Dini retorik
ve terminoloji, dinin ana doktrinlerinin hukumet politikalarına veya eylemlerine
tamamen karşıt olduğu durumlarda dahi, hukumet liderleri tarafından yaygın
olarak kullanılır.

9. Ozel sermayenin gucunun korunması: Faşist uluslardaki sanayi ve iş
aristokrasisi, sıklıkla hukumet liderlerini iktidara getirenlerdir. Bunu hukumetle iş
dunyası arasında karşılıklı cıkara dayalı bir ilişki tesis ederek ve belli bir iktidar
eliti yaratarak yapar.

10. Emek gucunun baskı altına alınması: Faşist hukumete karşı tek gercek
tehdit emeğin orgutlu gucu olduğundan, işci sendikaları ya tamamen saf dışı
edilir ya da şiddetle baskı altına alınır.

11. Aydınların ve sanatın kucumsenmesi: Faşist uluslar, yuksek oğrenim ve
akademiye karşı acık bir duşmanlığı korukler ve teşvik eder. Profesorlerin ve
diğer akademisyenlerin sansure uğraması, hatta tutuklanması yaygındır.
Sanatta ifade ozgurluğu acıkca saldırı altındadır ve hukumetler genellikle
sanata butce ayırmayı reddeder.

12. Suc ve cezalandırma ile baskı altına alma: Faşist rejimlerde, polislere
kanunları zorla uygulamaları icin neredeyse sınırsız bir yetki verilir. İnsanlar
genellikle, polisin suistimallerine goz yummaya ve hatta vatanseverlik adına sivil
ozgurluklerden feragat etmeye razı olur. Faşist uluslarda, sınırsız guce sahip
ulusal bir polis kuvveti vardır.

13. Adam kayırma ve yozlaşmada sınır tanımama: Faşist rejimler neredeyse her
zaman, yonetim kadrolarına birbirini atayarak hukumetin guc ve otoritesini
onları hesap vermekten korumak icin kullanan bir grup ahbap ile muttefikleri
tarafından yonetilir. Ulusal kaynakların ve hatta hazinenin tahsisi ya da bunların
hukumet liderleri tarafından acık bir şekilde gaspı, faşist rejimlerde
rastlanmayan bir olgu değildir.

14. Hileli secimler: Faşist uluslardaki secimler bazen tamamen goz boyama
amaclı yapılır. Diğer zamanlarda ise secimler, camur atma kampanyaları, hatta
muhalefet adaylarının oldurulmesi, secmen oylarının ve secim bolgelerinin
kontrolu icin yasama kurumlarının alet edilmesi ve medya manipulasyonu
golgesinde yapılır. Faşist uluslar, tipik olarak kendi yargı sistemini secimleri
manipule ya da kontrol etmek icin kullanır.