Tum yaşamı yollarda gecen ve yine yollarda sona eren bir gocebenin hikayesi Knulp. Canının cektiği yere "konan", ama cok duramayıp yine "ucan" bir ozgur ruhun kısacık destanı.

Hermann Hesse'ye gore, Knulp gibi figurlerin "kimseye yararı dokunmasa da, yararı dokunan kimilerine oranla cok daha az zararı dokunur. Knulp gibi yetenekli ve hayat dolu insanlar, yaşadıkları cevrede kendilerine yer bulamıyorlarsa, bunda onlar kadar cevreleri de sucludur."

Hesse, tıpkı Knulp gibi, uzun yuruyuşlere cıkmaktan ve doğayla baş başa kalmaktan hoşlanan biriydi. Bu anlamda onun ruhunun ucarı yanını da simgeleyen kitap, bu oykulere ek olarak, Hesse'nin olumunden sonra gun ışığına cıkan iki fragmanı da iceriyor.

Hesse'nin ilk donem duzyazıları icinde ışıldayan kucuk bir mucevher Knulp.