Bizler mahallemizde kucuk hayatlar yaşıyoruz; marjinalice olmuşuz, katılmayı reddettiğimiz şeylerin haddi hesabı yok. Sessizlik istemiştik, artık bu sessizliğe sahibiz. Buraya geldiğimizde suratlarımız ergenlik sivilceleriyle ve cıbanlarıyla kaplıydı, bağırsaklarımız oyle bir duğumlenmişti ki bir daha gorevlerini yerine getirmeyeceklerinden korkuyorduk. Fotokopi makinalarının yaydığı koku yuzunden White Out kokusu yuzunden evraklardan yayılan koku yuzunden ve karşılığında ufacık bir alkış alacağımız ama başarmak icin kendimizi parcaladığımız o zorlu işlerin altından kalkmak icin harcadığımız cabanın bitmek bilmeyen stresi yuzunden butun sistemlerimiz iflas etmişti.