Piers Paul Read - Polonez ; Turkcesi: Zehra Gencosman; Birinci Baskı: Ocak 1979; Milliyet Yayın A. Ş. 442 sayfa.
Roman kahramanlarının bilmeden peşinden koştukları bu mutluluk nedir? Onların saflığını oluşturan nedir? Oykuyu anlatan, tek bir yol, tek bir gercek olduğundan, niye bu denli emin? Obur yolun kotu ve yanlış olduğunu nereden biliyor? Acaba bu gelişiguzel, anlamsız, keyfi bir tercihten mi ibaret? O halde, neden spiral merdivenin soğuk taş basamaklarında oturuyor? Ne diye kayalığın tepesinde Polonaise yapıyor?
Kıskanc olduğundan değil. Kızı kendisi icin istemiyor. Bu evlenmenin gercekleşmesini, cocuğun olen babasına karşı bir vicdan borcu olarak da gormuyor. Baba, boyle bir evliliği hoş karşılamazdı zaten. Oğlunun, fabrikada calışan bir işci kızla evlenmesini yeğ tutardı, kuşkusuz.
Oykuyu anlatan, kızı baştan cıkarmaya calışan adamdan nefret ediyor. Peki neden? Aslında, bircok bakımlardan birbirlerine benziyorlar. Ama o, hasmını ne pahasına olursa olsun engellemeye kararlı. Neden? Bu, doğal bir icgudu olamaz. Doğa, kendinden yana değil cunku. Doğa, kızı buyuluyor ve kendisini baştan cıkarmak isteyene doğru itiyor. Safiyetin, yozlaşmışa karşı kazandığı zafer, doğal icgudulerini tatmin etmiyor. Bundan kıvanc duyan sadece vicdan.
Peki, ama vicdan doğa ile celişki icindeyse, o halde vicdanı yoneten nedir? Doğanın otesinde ne olabilir?
