Germinal, Emile Zola?nın 1885?te yayımlanan, yayımlandığı tarihten gunumuze Fransız edebiyatının en onemli parcalarından biri sayılan eseridir. Kitapta Montsou?daki komur madenlerinde calışan işcilerin hak arama mucadelesi anlatılmaktadır.



Etienne, madende calışmak icin Montsou?ya gelmiş bir işcidir. İş bulma umuduyla her gun madene gidip orada insanlarla tanışmaya calışmaktadır. Tum cabalarına rağmen aldığı yanıtlar olumsuzdur. Bir gun Maheu adında bir işci Etienne?e yardım eder ve iş bulur. Madende calışmaya başlayan Etienne madende calışan ve Maheu?nun kızı olan Catherine ile tanışır ve kısa sure icinde ondan hoşlanır. Madene yeni bir işci alınması coğu kişide kızgınlık ve kıskanclığa sebep olmuştur. İşciler surekli Etienne?e takılmaktadırlar. Madendeki bu hayhuy bir yanda Maheu?nun de diğer işcilerin de aileleri aclık cekmektedir. Maheu?nun karısı yardım istemek icin şehrin zenginlerinden olan Gregoirelara gider fakat olumsuz yanıtla karşılaşır. Bu arada Catherine, Chaval adında bir işciyle birlikte olur ve evden kacar. Bu durum Maheu?ları daha da zor bir hale sokar.



İşciler arasında sendika ve birleşme fikirleri konuşulmaktadır. Bir arkadaşı Etienne?e ulkede pek cok işcinin sendikaya katıldığını haber vererek onu da arkadaşlarını da sendikaya davet etmektedir. Bu arada Etienne Maheulara taşınır ve taşındığı gibi devrimci fikirlerini de ev halkına aşılamaya başlar. Birkac ay sonra Etienne?in hayallerinden biri olan yardımlaşma sandığı kurulur ve Etienne sandıkta onemli bir mevkiye getirilir. Etienne artık kucuk capta da olsa bir işci lideri olmuştur. Madende işcilere yonelik bir duyuru asılmıştır. Duyuruda yevmiye sisteminin değiştiği yazılıdır. Yeni duzene isyan eden işciler, grev kararı alırlar. Bu sırada madende bir gocuk olur ve bir işci olur.



Grev pek cok şeyi değiştirir. Zaten aclıktan kırılan işci mahallesinde yaşayan aileler grev kararıyla birlikte daha da derin bir sefalet cukurunun eşiğine gelmiştir. İşciler sozculuk yapması icin aralarından birkac kişi secerler. Sozculer arasında Maheu ve Etienne de vardır. Mudurle taleplerini goruşurler fakat olumsuz yanıt alırlar. İşciler de kamplara bolunmuştur. Grev yapan işciler grev kırıcı işcilerle surekli kavga halindedir. Ofkeli işciler bir gun madene yonelirler ve madeni tahrip etmeye calışırlar. Asansor kablolarını kesen grup daha sonra maden mudurunun evinin onune giderler ve ?Ekmek!? diye bağırırlar. Bir başka alevlenmeden madeni korumak icin askerler gonderilir. Bir gun ateşli bir kalabalık toplanarak madene doğru ilerler. Askerlere saldıran kalabalık daha sonra askerin ateş acması uzerine geriler. Acılan ateş sonucunda Maheu de dahil on dort kişi olur.



Etienne icin işler kotu gitmektedir. Askerlerin mudahalesinden sonra olanların tum sorumlusu, gunah kecisi olarak Etienne gosterilir. Bir sure sonra Etienne ve Catherine?in de aralarında bulunduğu bir işci grubu grevi kırar ve madene iner. Dehlize inen işciler fazla calışma fırsatı bulamadan dehlizde gocuk yaşanır. Catherine, Etienne ve Chaval dehlizde mahsur kalırlar. Gunler gectikce umutları azalmaktadır. Etienne bir sinirle Chaval?i oldurur. Bir sure sonra da Catherine aclıktan olur. Etienne dayanır ve dayanmasının odulunu alarak kurtarılır. Madendeki işini bırakan Etienne, şehri terk eder.





Germinal, kelime anlamıyla ?tohum? demektir. Emile Zola kitaba bu ismi koyarken Etienne?in şehri terk edişini ve bu kacış sırasında nisan guneşi altında catlayan, boy veren tohumları anlatan bir manzara cizmiş ve kitabı bu şekilde nihayetlendirmiş. Buradaki tohum kuşkusuz işci sınıfının bir sınıf bilinci, bir sosyal bilinc kazanmasını sembolize ediyor. Başkaldırının yeşillendiği toprağa o tohumları eken Etienne gibi halka kazandırdığı bilinc kasabayı terk etmemiyor. Aksine kıvılcımı biri cakmış, tohumu biri atmıştır artık. Canlanmanın, yeşermenin onune hicbir şey gecemez.



Ote taraftan Germinal?de Emile Zola sınıf catışmasını, emekci sınıfı anlattığı kadar sermayedar burjuvaları da anlatarak oldukca net bir bicimde ortaya koymuştur. Bir yanda kardan zarar etmemek icin uğraşan burjuvalar, obur yanda ekmeğinin derdinde olan zavallı işciler. Evlerinin sıcaklığında yemek derdi olmayan bu burjuvalarla işcileri karşı karşıya da getirmiştir Zola. İşcilerle burjuvalar arasındaki askerleri, insanların ustundeki devlet otoritesini de gozler onune sermiştir.



Zola?nın cok iyi bir gozlemci olduğunu tahmin etmek zor değil. İşcileri, onların hayatlarını, yaşadıkları aclığı yoğun ve uzun tasvirlerle betimlemeyi başarmış. Kitabı okurken kendinizi o işcilerin yerine bir an koyduğunuzda derin bir uzuntu duymamak elde değil. İnsanların yaşadıkları zorlukları, haksızlıklar karşısında insanların nasıl bir refleks gosterdiklerini de ustaca okuyucuya aktarmış Zola.



txt den bıre bır duzenleme





epub






PDF linki;

Link kontrol edildi, onaylandı.