"Benim sinemam, epiktir; oykudeki kişiyi tarihsel bir bağlama yerleştirir. Karakterleri hayattakinden daha buyuk olan Brecht?te olduğu gibi, tarihin ya da fikirlerin taşıyıcısı olan benim karakterlerim de analiz edilmezler, Bergman?ınkiler gibi işkence cekmezler. Cok daha insancıldırlar. Kayıp şeyleri ararlar, arzu ile gercek arasındaki kopuşta kaybolmuş şeylerin peşindedirler.
"Cok eski olmayan bir zamanda, dunya tarihi arzuya dayanıyordu: dunyayı şoyle ya da boyle değiştirme arzusuna. Şimdi, hazin bir yuzyılın sonuna geldiğimizde bu arzuların gercekleşmediğini goruyoruz. Tarih şimdi suskun. Sessizlik icinde yaşamak cok guc olduğundan, hepimiz cevapları kendi icimizde arıyoruz. Yine de sinemanın -benim anladığım şekliyle, yaşadığımız curuyen dunyaya belki de son direniş formu olan sinemanın- amacı, ustu ortulemez tarihsel gercekleri, masumların gozleri onune serme cabasından ibarettir.?
Dan Fainaru - Theo Angelopoulos
Agora, 2006, 222, Sanat Sinema
Ceviren Mehmet Harmancı
Tıpkıcekim PDF, Clearscan
