HAMİLE POZU VERDİLER
5 UNLU ERKEK; YILMAZ ERDOĞAN, YETKİN DİKİNCİLER, KEREMCEM, HAKAN YILMAZ VE CEMAL HUNAL, AİLE İCİ ŞİDDETE KARŞI MUCADELEYE DESTEK OLABİLMEK İCİN HAMİLE GOBEKLİĞİ TAKARAK OBJEKTİF KARŞISINA GECTİ.
Yılmaz Erdoğan
Şiddetin, aile ici ve dışı, her turlusune karşıyım. Bu sebeple bu projede olmayı istedim. Yeni bir nesil gelecek ve şiddetin bu kadarı iyi, bu kadarı kotu ayrımı yapmadan, bunu en buyuk ayıp olarak sayacak ve artık şiddet uygulanmayacak. Zaten aile icinde yaşanan şiddetin son bulması ile dışarıda yaşanan şiddet de sona erecektir. Klasik bir yorum da olsa eğitim cok onemli. Toplumumuzda şiddeti uygulayan hicbir bireyin ben şiddet seviyorum dediğini zannetmiyorum. Ve bu insanların şiddeti neden uyguladıklarını bile bilmediklerini duşunuyorum. Eğitim stratejileri değiştirilmeli ve oncelikle icimizdeki şiddete yonelmeliyiz. Herkes elinden geldiğince, bireysel olarak bu tur projelere destek vermeli. Ben zaten baba adayı birisi olarak bir suredir karnımda bir varlığın hissiyle yaşıyorum. Gobekliği taktığım zaman yaşadığım hissi, şu aralar iyi bildiğimi soyleyebilirim.
Cemal Hunal
Benim icin en onemlisi cocukların şiddetten uzak, guzel ve mutlu yaşayabilmeleri, doğru şekillenebilmeleri. Şiddetin insanlarla beraber dunyaya carpan bir meteorla yok olacağını duşunuyorum. Hamile olunca neler hissettim? Sunger bir gobeklik takmış gibi hissettim. Bu şekilde karnında canlı yavrusunun ağırlığını hisseden bir annenin duyguları anlaşılamaz zaten değil mi?
Hakan Yılmaz
Şiddetin tamamen yok olacağını asla duşunmuyorum. Dunya uzerinde halen devam eden savaş ve ic savaşlar var. İnsanoğlu va rolduğu surece bunlar devam edecektir. Ama aile ici şiddete gelince onumuze cok daha acımasız bir tablo sunuluyor. İnsanın kendi ailesine, cocuğuna şiddet uygulamasını affedilmeyecek derecede bir cirkinlik ve caresizlik olarak goruyorum. Bu davranışların ve eylemlerin sona erebilmesi icin sadece eğitim değil, psikolojik yardımların da verilmesi gerekiyor. Daha once komedi dizilerinde hamile erkek rolu oynamıştım ve aynı kıyafetlere burunmuştum. Eminim ki asla bir kadın gibi hissedemeyiz ve o duyguları yaşayamayız. Cok samimi soyluyorum, kadınların ve hamile kadınların işleri bizlerden cok daha zor. Bir de bu duruma şiddet eklenince daha da uzucu ve acınası bir durum ortaya cıkıyor. Şiddetin her turlusunu lanetliyorum! Şiddet gostermek ve bir kadına şiddet uygulamak zayıflığın en buyuğudur.
Keremcem
Sırf aile icinde yaşanıyor diye şiddeti mazur gormek veya gormezden gelmek hepimizin ayıbı olurdu. Ailenin mahrem yapısını, şiddeti gizlemek ya da haklı gostermek amacıyla kullanmak bu kuruma yapılabilecek en buyuk kotuluk. Sebebi ne olursa olsun aile ici şiddete karşı durmak ve buna maruz kalanları bilinclendirmek, korumak ve gizlememeleri icin yureklendirmek hepimizin odevi. Hayatta kotu olan her şey gibi şiddet de yok olmayacak. Ama her kotuluğun cezası var, hukuk ve kanunlar da bu yuzden değil mi zaten? Yeter ki gizli kalmasın, haklı gorulmesin. Bu bilinci yaratmanın tek yolu ise eğitim. Bedeninde iki can taşımanın nasıl bir duygu olduğunu merak ederdim hep. Duygusal acıdan olmasa da fiziksel olarak bunu hissetmek değişik ve heyecan vericiydi. Ve karnında bebeğini taşıyan bir anneye şiddet uygulamanın kabul edilemezliğini daha da percinledi benim icin. Şiddet uygulanan her annenin zırhı olmak istedim o an. Bence her erkeğe bu gobeklik takılmalı, belki o zaman biraz akılları başlarına gelir.
Yetkin Dikinciler
Yaptığım işten dolayı beni fark eden insanların, bu projeyi de fark edebileceklerini duşunduğum icin kabul ettim. İstedim ki, ‘Aile kutsaldır’ teranesine kapılıp, aile icinde olan bitenlerin, kişinin yaşama hakkına, beden butunluğune, ruh sağlığına verdiği zararı gormezden gelmeyelim. Şiddetin her turlusune, aile ici olanına da dur diyelim. Şiddet, empatiyle, hoşgoruyle, farklılıkları zenginleştirici sayarak ve insan onurunu her şeyin ustunde tutarak yok olabilir. Hicbir akrabalık bağı, medeni durum, bir insana diğerine hukmetme, hukmunu zorla, şiddetle gecirme hakkını vermez. Gobekliği taktım, objektif karşısına gectim. Cekim bittiğinde, ekip giydiğim tişortu imzalamamı istedi. İmzayı atmadan once, iki kelime yazmak geldi icimden: “İcimde hissettim.”
